The complex parameter space of a two-mode oscillator model

پارامتر فضایی یک مدل ساده که هماهنگ سازی خودبخودی غیر ترسیم را نشان می دهد کاملا مورد بررسی قرار گرفته است. این مدل، نوسانگرهای اتفاقی دو حالت را در نظر می گیرد که از طریق پالس های خروجی توسط یک قانون بهینه سازی ساده به هم پیوسته است. انواع مختلف پاسخ های جمعی به عنوان تابعی از دو پارامتر مدل مربوطه که مربوط به آستانه بهینه سازی و دوره های دو حالت نوسان هستند شناسایی می شوند. نشان داده شده است که سیستم تحقیقاتی همگام سازی جزئی را تحت شرایط غیر منتظره ای عمومی نشان می دهد.