The contribution of genetic and genomic approaches to plant domestication studies

استفاده از رویکردهای ژنتیکی به پدیده گیاه زدایی گیاهان، وعده می دهد درک بهتر از ریشه های کشاورزی، بلکه از نحوه ژنوم گیاه به طور کلی سازمان یافته و بیان شده است. بر اساس تحقیقات ژنتیکی پیشین، اطلاعات دقیق تر بر روی سازمان تنوع ژنتیکی در سطح ژنوم و تأثیر جریان ژن بر تنوع در مناطق مختلف ژنوم موجود است. علاوه بر این، ژن های قابل انعطاف پذیری قابل پیش بینی از طریق روش های ژنتیکی جمعیت شناخته شده (جست و جوی های انتخابی یا اسکن واکنش). اطلاعات بیشتر در مورد منشاء جهش های سندرم تجویز و پراکندگی و انطباق محصولات پس از اهلی شدن به دست آمده است. برای آینده، رویکردهای به طور فزاینده ای از رشته ای با استفاده از ترکیبی از ژنومیک و رویکردهای دیگر حاکم خواهد شد.