Recent development of synthetic nonviral systems for sustained gene delivery

تحویل ژنتیکی پایدار امروزه اهمیت خاصی دارد، زیرا از نیاز به تجویز مکرر درمانی جلوگیری می کند و کنترل فضایی و زمانی از مشخصات آزمایشی را فراهم می کند. درک بهتر مبانی ژنتیکی بیماری ها و پیشرفت های ژن درمانی، تحقیقات قابل توجهی را برای حامل های ژن زیست سازگار برای اهداف درمانی انجام داده اند. برای ایجاد ترکیبات جدید با خواص منحصر به فرد مناسب برای تحویل ژن پایدار، از ساختارهای مبتنی بر پلیمرهای زیست تخریب پذیر استفاده شده است. این بررسی جدیدترین پیشرفت ها در سیستم های مختلف پلیمری را ارائه می دهد: هیدروژل ها، میکروسپارس ها، نانوسفر ها و داربست ها، داشتن معماری پیچیده ای برای جا به جایی و ارائه ژن های عملکردی. از طریق ترکیب مجدد سیستم های مختلف پلیمری موجود، سیستم های چند تکامل را می توان با خواص جدید برای برنامه های کاربردی کاربردی زیست پزشکی بهتری معرفی کرد.