On the use of pharmacogenetics in cancer treatment and clinical trials

تعداد بیشتری از مطالعات اختصاص یافته به شناسایی ارتباطات بین اثربخشی داروهای ضد سرطان و سمیت و پلی مورفیسم رایج در ژنوم بیمار وجود دارد. با این حال، بسیاری از مقالاتی که نتایج حاصل از چنین مطالعاتی را ارائه می دهند اطلاعات پیشین ساده و ضروری را به ارمغان می آورد که امکان ارزیابی ارتباط مطالعه، اهمیت آن و اهمیت بالقوه آن برای درمان بیماران را فراهم می کند. این مقاله در ابتدا به انکولوژیست های بالینی به منظور ارائه دانش پایه ای در زمینه داروسازی ژنتیک و استفاده بالقوه از پلی مورفیسم های ژنی به عنوان نشانگرهای پیش بینی کننده در تحقیقات روزمره و بالینی می پردازد. یک هدف ثانویه این است که به زیست شناسان مولکولی توصیه هایی در مورد چگونگی تصویب پروتکلها و نحوه انتشار نتایج آنها در هنگام مطالعه مطالعات فارماکوژنتیک را که به آزمایشات بالینی یا اهداف خودمختار انجام داده اند، ارائه دهیم.