Surveillance imaging following definitive radiotherapy for non-small cell lung cancer: What is the clinical impact?

سرطان ریه علت اصلی مرگ سرطان در سراسر جهان است. نرخ های عود در تمام مراحل بسیار زیاد است، اما استراتژی های تصویربرداری نظارت پس از درمان مبتنی بر شواهد ضعیف تعریف شده است و گزینه های نجات نیز اغلب محدود هستند. تعدادی از دستورالعمل های انکولوژیک ملی و بین المللی، تصویربرداری پس از درمان را ارائه می دهند، اما به طور عمده بر پایه شواهد بی نظیر در سطح پایین، به دلیل کمبود داده های با کیفیت بالا، به ویژه در مورد اثربخشی هزینه و کیفیت زندگی، پایه ریزی شده است. با توجه به کمبود داده های تصادفی که در مورد روش های مناسب نظارت تصویربرداری و فاصله پس از درمان قطعی سرطان ریه دیده می شود، نیاز بالینی ناخواسته وجود دارد. نکته های معنی دار نظارت باید شامل تأثیرات مالی، پیامدهای کیفیت زندگی بیمار و مسائل مربوط به دسترسی به مراقبت در ارتباط با پیگیری شدید باشد تا اطمینان حاصل شود که دستورالعمل کیفیت و پایداری را منعکس می کند. نیاز به داده های تصادفی آینده نگر در مورد نظارت تصویربرداری پس از درمان قطعی محلی هنوز نیازمندی ناخوشایند و فرصتی برای همکاری و پژوهش بیشتر است.