Experimental models of testicular development and function using human tissue and cells

بیضه پستانداران دارای دو نقش اصلی، تولید گامت برای تولید مثل و سنتز هورمون های استروئید و پپتید برای مردانگی است. این فرایندها به شدت تنظیم می شوند و شامل تعاملات پیچیده بین تعدادی از سلول های ژرمپور و سلول های خونی می شوند که محیطی منحصر به فردی را به نام سلول های بنیادی گیاه شناخته می شوند. در انسان، شکست عضلات بیضه طبیعی یا عملکرد ناشی از حساسیت به انواع اختلالات تولید مثل مردان، از جمله اختلالات رشد جنسی، ناباروری و سرطان بیضه است. در حالی که مطالعات در مدل های جوندگان، بینش دقیق در مسیرهای سیگنالینگ و مکانیزم های مولکولی تنظیم کننده بیضه ارائه می دهند، تفاوت های مهم در توسعه بیضه ها، اختلالات عملکردی و تولید مثل وجود دارد که نیاز به مدل های تجربی مناسب را با استفاده از بافت یا سلول های بیضه انسانی مشخص می کند. در این بررسی، روش های تجربی مورد استفاده برای نگهداری سلول ها و بافت از بیضه های انسانی را در زمان های مختلف در حال توسعه مورد بررسی قرار می دهیم و در مورد نکات مربوط به آن بحث می کنیم. این شامل بقا، تکثیر و تمایز سلول های سلولی در داخل بیضه و همچنین اتوکرین، پاراکرین و عملکرد اندوکرین است. ما همچنین از این رویکردهای تجربی برای مدل سازی اثرات اثرات محیطی بر توسعه و عملکرد بیضه استفاده می کنیم.