Now you see me, now you don't: dynamic flash coloration as an antipredator strategy in motion

حیوانات طیف وسیعی از رنگ ها را برای جلوگیری از مصرف شکارچیان استفاده می کنند. در حالی که تحقیقات زیادی روی الگوهایی که زمانی که حیوان باقی می ماند ثابت می شود، تمرکز دارد، مطالعات بررسی نقش الگوهای رنگی که در هنگام حرکت برای جلوگیری از شکار در آنها کار می کند، هنوز کم است. در اینجا، من پیشنهاد و آزمون فرضیه که رنگ آمیزی که تغییر از طریق زمان به طور پویا تغییر می کند، به عنوان مثال رنگ های روشن بر روی سطح بال عقب در ترکیب با رنگارنگ شفاف / مخالف (یا برعکس) که در بسیاری از حشرات و پرندگان دیده می شود، حیوان متحرک از شکارچیان این ایده مشابه یک توهم شناخته شده شناخته شده است که اثر تأخیر فلش را نامیده است که به علت محدودیت در تخمین موقعیت لحظه ای یک شی متحرکی به دلیل تاخیر پردازش عصبی ذاتی رخ می دهد. من با استفاده از یک صفحه لمسی یک آزمایش مجازی شکارچی انجام دادم که در آن شرکت کنندگان در انسان از یک محرک حرکتی که از طریق زمان به صورت پویایی تغییر کرده بودند یا از طریق تغییر رنگ تغییر یافت یا ثابت باقی ماند. محققان دریافتند که محرک های تغییر رنگ پویا کمتر و ضعیف تر از محرک رنگ سفید استاتیک یا مطابقت با پس زمینه گرفته شده اند اما به همان اندازه مشکل است که در شرایط خاصی به رنگ خاکستری تبدیل شود. این نتایج نشان می دهد که تغییر رنگ پویا در کاهش احتمال جذب مؤثر است، اما این مزیت منحصر به فرد نیست، زیرا محرک متوسط ​​خاکستری رنگی دارای مزایای مشابه است. به طور کلی، مطالعه به این ترتیب اولین شواهد واضح را نشان می دهد که حیواناتی که تغییر رنگ در حین حرکات می توانند حفاظت قابل ملاحظه ای در مقابل شکارچیان ایجاد کنند، احتمالا با اشتباه بودن محل شکار.