Does the length of the night affect the timing of nocturnal departures in a migratory songbird?

بسیاری از حیوانات حرکات مهاجرتی خود را در دوره های گسسته چرخه روز / شب انجام می دهند. در میان پرندگان مرغی، اکثریت گونه ها عموما پرواز مهاجرتی خود را به شب محدود می کنند. این باعث می شود که زمان خروج شبانه آنها یک عامل کلیدی تعیین طول مدت بالقوه پرواز مهاجرتی باشد که به نوبه خود بر سرعت سفر آنها تأثیر می گذارد. مطالعات همبستگی قبلی نشان داد که بخشی از تنوع در زمان خروج شبانه از پرندگان آویزان مروارید با طول مربوط به شب توضیح داده می شود، در حالی که پرندگان قبل از اینکه کوتاه می شوند، دور می شوند. همانطور که طول شب به طور جداگانه با زمان درون فصل مرتبط است، غیر از این است که مشخص شود کدام یک از دو عامل باعث تغییر در زمان خروج شبانه می شود. برای تقسیم هر دو فاکتور، یعنی طول شب و زمان در فصل، تقریبا یک سری آزمایش های کوتاه مدت با استفاده از پرنده های پرنده ای که در توقف حرکت می کردند، انجام دادیم. این پرنده ها به صورت طبیعی یا کوتاه مدت در معرض نور قرار داشتند. ما متوجه شدیم که پرندگان در معرض شبهای کوتاه شده اند کمی قبل از ظهر شبانه روزی نسبت به کسانی که در معرض طول طبیعی شب قرار دارند. این امر با یک الگوی فصلی در آغاز رفتار مهاجرتی شبانه (بیقراری مهاجر در طی دوره آزمایشی و خروج واقعی پس از آزادی) در پرندگان، بدون در نظر گرفتن آزمایش تجربی، همخوانی داشت. بر اساس این نتایج، ما پیشنهاد می کنیم که زمان خروج شبانه پرندگان طی یک برنامه فصلی ذاتی از فعالیت های مهاجرتی دنبال می شود که به طول فعلی شبانه تنظیم می شود. چارچوب چارچوب مکانیکی پتانسیل برنامه های فصلی ذاتی دوره ای از فعالیت های مهاجرت را با پیشرفت فضایی شیب دار در طی مهاجرت فراهم می کند.