Novel predation opportunities in anthropogenic landscapes

اکوسیستم های رمان ('اکوسیستم های در حال ظهور') نتیجه می شود که گونه ها در ترکیبات و فراوانی نسبی رخ می دهد که قبلا در یک بیوم داده شده رخ نداده است، به دلیل آگاهی عمدی یا غیرمستقیم انسان. انسان ها از طریق اختلال، ساختارهای فیزیکی یا منابع اضافی تغییر کرده اند. بسیاری از شکارچیان مهره دار ساکن شهرها، شهرها و دیگر مکان هایی هستند که انسان ساخته یا تغییر داده است و از این نیش های انسان شناسی استفاده می کند. این شکارچیان از اندازه خفاش ها در اطراف ساحه لامپ، تا لئوپارد هایی که حیوانات خانگی را در قلب شهرها به سر می برند، در اندازه های مختلف قرار دارند. در این مقاله، ما چهار سناریو را توصیف می کنیم که شکارچیان از فرصت ها برای استفاده از نیش های انسان استفاده می کنند. اول، انسان ها توسط حیوانات احاطه شده اند، از جمله جوندگان سیناتروپیک و پرندگان، دام ها و حیوانات خانگی، که می تواند شکار جدید برای شکارچیان فرصت طلب باشد. دوم، تغذیه با غلظت طعمه ای که از طریق نیش های انسانی تولید می شود، باعث افزایش بهره وری شکار آنها می شود، با کاهش هر دو زمان جستجو و رفت و آمد. سوم، محیط های انسان شناختی موقعیت های جدیدی نظیر گرما و نور مصنوعی ایجاد می کنند که برخی از شکارچیان را مزاحمت می کنند و موفقیت آنها را افزایش می دهد. در نهایت، بسیاری از شکارچیان راهکارهای شکار جدیدی را برای به حداکثر رساندن فرصت هایی که در محیط های انسان شناخته شده است، می توانند به موفقیت های شکار بیشتر منجر شوند. ما نمونه هایی از این چهار سناریو را ارائه می دهیم و یک مدل مفهومی را ایجاد کرده ایم که مکانیزم های مشترک مربوط به هر یک را در بر می گیرد و پیش بینی می کند که چگونه می توان در مطالعات آینده آنها را بیشتر مورد بررسی قرار داد. شکارچیان با استفاده از نیش های انسانی می توانند سهولت شکار را تجربه کنند، تلاش جستجو را کاهش داده و / یا افزایش موفقیت ضبط. در نتیجه، این حیوانات بسیاری از مزایای فیزیولوژیکی و باروری را در مقایسه با نوع خاصی از انسانها تجربه می کند که از استفاده از نیش های انسانی مشابه استفاده نمی کنند و در نهایت از زندگی در کنار انسان ها بهره مند می شوند.