Structural variability and communicative complexity in acoustic communication

مفهوم پیچیدگی اجتماعی ممکن است باعث پیچیدگی ارتباطی شود، علاقه تحقیق به سوال از نحوه ارزیابی ویژگی های ساختاری یک سیستم ارتباطی گونه را افزایش داده است. این امر به میزان سطح ریزپردازنده سیگنال و سطح قوانین بالقوه حاکم بر جانشینی عناصر مربوط می شود. این بررسی برای اولین بار یک مرور کلی از برخی از مطالعات تاثیر گذار در حوزه ارتباطات صوتی ارائه می دهد، قبل از تبدیل شدن به یک مشکل کلیدی در پایه ای از بسیاری از تجزیه و تحلیل. بسیاری از پرونده های سیگنال بیولوژیکی فرم های متوسط ​​را بین انواع سیگنال های خاص و همچنین تغییرات در انواع سیگنال نشان می دهند. بنابراین، اغلب دشوار است تعداد مشخصی از انواع سیگنال ها (و در نتیجه، روابط متوالی آنها) را مشخص کند. با این وجود، طبقه بندی ذهنی یا خوشه بندی خوشه ای سخت، اقلام را به دسته های خاص تبدیل می کند. با این حال، با توجه به ماهیت درجه بندی بسیاری از رپرتوری ها، ممکن است بیشتر به اندازه تعداد تمایز در یک رپرتویور، به جای تعداد انواع تماس ها، اندازه گیری شود که ممکن است توسط آثار نمونه برداری نیز تحت تاثیر قرار گیرد. خوشه فازی "اقدامات لازم را برای تطبیق تغییرات ساختاری کلی یک رپرتیور فراهم می کند، یعنی اینکه آیا آنها به نسبت درجه بندی شده یا گسسته هستند. از آنجایی که با خوشه بندی فازی ممکن است دشوار باشد که یک راه حل خوشه ای را به صورت یکپارچه شناسایی کنیم، لازم است روش هایی که تعداد خوشه های شناسایی شده با تجزیه خوشه را فراتر می گذارند، باشد. یکی از این روش ها ارزیابی توزیع ضرایب تکراری است که از خوشه بندی فازی حاصل می شود. در حال حاضر این روش جایگزین برای سنجش کمی فرضیه ها در مورد تکامل مجدد سیگنال ها را فراهم می کند. تحقیقات آینده باید هدف ایجاد یک پایه ریاضی جامد برای پیوند دادن خواص مجتمع های درجه بندی شده به اقدامات حاصل از نظریه پیچیدگی. تا آن زمان، مفهوم پیچیدگی برای توصیف ساختار یک مجسمه باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.