Privatization and property in biology

سازمانها به منظور کنترل، نگهداری، حفاظت و سرمایه گذاری در بدن خود تکامل می یابند. هنگامی که آنها با منابع خارجی هم همین کار را انجام می دهند، این منابع را خصوصی سازی می کنند و آنها را به اموال خود تبدیل می کنند. املاک موضوعی نادیده گرفته شده در زیست شناسی است، گرچه نمونه هایی از جمله قلمروها، محلات و ساختارهای لانه، ذخیره سازی مواد غذایی، نگهداری مادری و منابع و شرکای در همدلی است. املاک مهم است، زیرا این نشان دهنده یک راه حل برای فاجعه عمومی است؛ به طوری که یک فرد کنترل بلندمدت اموال خود را کنترل می کند، می تواند از آن با احتیاط استفاده کند و حتی در آن سرمایه گذاری کند. منابع اغلب ارزش گذاری خصوصی اغلب ارزش زیادی دارند. آنها برای آینده به صاحب خود مفید هستند و معمولا به دوام و قابل دفاع هستند. این ممکن است توضیح دهد که چرا اموال نسبت به انسان نسبت به حیوانات نسبتا نادر است. فقدان حقوق مالکیت نهادی در حیوانات نیز به ناتوانی آنها کمک می کند، اگر چه ممکن است کنوانسیون مالک مزاحم بتواند یک فرم ساده از حقوق مالکیت باشد. منابع اغلب توسط نیروی یا تهدید نیروی خصوصی خصوصی می شوند، اما خصوصی سازی نیز می تواند با پنهان شدن، ایجاد موانع و حمل یا ترکیب ملک صورت پذیرد. ارگان های اجتماعی اغلب به دلایل دو دلیل دارند. اولا، بازگشت به پس انداز و سرمایه گذاری می تواند به بستگان، از جمله فرزندان، افزایش یابد. دوم، گروه های اجتماعی می توانند وظایف را در میان اعضا تقسیم کنند، به طور مثال می توانند به طور همزمان از اموال و علوفه محافظت کنند. خصوصی سازی احتمال احتمال مزایای همکاری را به بستگان افزایش می دهد، به این ترتیب موجب ترویج تکامل همکاری در انتخاب حکومت یا انتخاب همیلتون می شود. متضاد اغلب شامل تبادل اموال و خصوصی سازی روابط است. خصوصی سازی ثبات این همکاری را تضمین می کند. انتقال عمده ای در تکامل، هم برادرانه و هم برابر، به طور کلی شامل تشکیل باشگاه های خصوصی با چیزی شبیه کالاهای باشگاهی غیرقابل انعطاف اقتصاد است.