کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8516885 1556583 2018 11 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Assessing the role of dopamine in the differential neurotoxicity patterns of methamphetamine, mephedrone, methcathinone and 4-methylmethamphetamine
ترجمه فارسی عنوان
ارزیابی نقش دوپامین در انواع الگوهای سمیت سلولی متامفتامین ، مفدرون ، متکاتینون و 4- متیل متامفتامین
کلمات کلیدی
متامفتامین، مفدرون، 4- متیل متامفتامین، متکاتینون، دوپامین، نوروتوکسیتی
فهرست مطالب مقاله
چکیده

کلمات کلیدی

1- مقدمه

2- مواد و روش ها

1.2 داروها و معرف ها

2.2 حیوانات

3.2 تیمارهای دارویی

4.2 تعیین مقدار DAی استراتوم

5.2 تعیین DAT و سطوح پروتئین TH ازطریق ایمونوبلاتینگ 

6.2 ارزیابی وضعیت گلیال در استراتوم

7.2 درجه حرارت بدن

8.2 انالیز داده ها

3- نتایج

1.3 تاثیر افزایش DA روی کاهش مارکرهای شدت DAی استراتوم القاشونده از دارو

2.3 تاثیر افزایش DA روی واکنش پذیری گلیال القاشونده با دارو در استراتوم.

3.3 تاثیر افزایش DA روی تغییرات القاشونده از دارو در درجه حرارت مرکزی بدن

4- بحث

 
ترجمه چکیده
متامفتامین و مفدرون مواد مخدر صنعتی هستند که مشکلات سوءمصرف، ساختار شیمیایی و اثار دارویی آنها روی اعصاب بسیار شبیه هم است. این درحالی است که یک وجه تمایز کاملاً آشکار دارند: متامفتامین موجب سمیّت نورونی دوپامینی می شود ولی مفدرون این گونه نیست. گروه بتا-کتو و حلقه ی 4- میتل اضافه در ساختار مفدرون دیده می شود که هیچکدام در متامفتامین وجود ندارد. بررسی های قبلی پی بردند که متاکاتینون با یک استخلاف بتا- کتو مخدر اعصاب است، درحالیکه سمیت نورونی 4- متیل متامفتامین با یک استخلاف حلقه ی 4- متیل بسیار کم است. در این بررسی فرض شد که پتانسیل متغیر مخدر اعصاب این ترکیبات بواسطه ی مخزن دوپامینی قابل رهایش دارو است که دسترسی متامفتامین به آن درمقایسه با مفدرون، مت کاتینون و 4- متیل متامفتامین راحت تر است. برای تست این فرضیه، ال-دوپا و پارژیلین ، که هر دو ترکیب با افزایش مخزن قابل رهایش دوپامین و سمیت نورونی متامفتامین شناخته شده اند، با 4- متیل متامفتامین و مت کاتینون ترکیب کردیم. توانایی افزایش دوپامین رهاشدنی در متامفتامین همچنین تست شد. سمیّت نورونی استریاتوم و واکنش پذیری گلیال برای 4- متیل متامفتامین در هر سه رژیم بطورمعناداری زیاد شدند. سمیت نورونی متکاتینون و واکنش پذیری گلیال صرفاً با ال- دوپا زیاد شدند. عدم سمیت نورونی مفدورن در ترکیب با ال-دوپا یا پارژیلین حفظ شد. درجه حرارت بدن بواسطه ی تیمارهای ترکیبی هر داروی مخدر صنعتی تغییر داده نشد. این نتایج پشتیبانی می شوند که تنظیم سمیت نورونی 4- متیل متامفتامین، متکاتینون و متامفتامین ازطریق مخزن دوپامینی رهاشدنی دارو بعلت استخلاف های بتا-کتو و 4- متیل بصورت مجزا از هم صورت می گیرد، اما عدم سمیت نورونی مفدرون باوجود افزایش زیاد این مخزن دوپامینی حفظ می شود.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی علوم اعصاب رفتاری
پیش نمایش مقاله
ارزیابی نقش دوپامین در انواع الگوهای سمیت سلولی متامفتامین ، مفدرون ، متکاتینون و 4- متیل متامفتامین
چکیده انگلیسی
This article is part of the Special Issue entitled 'Designer Drugs and Legal Highs.'
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Neuropharmacology - Volume 134, Part A, 15 May 2018, Pages 46-56
نویسندگان
, , , , ,