Alloxan-induced diabetes, a common model for evaluating the glycemic-control potential of therapeutic compounds and plants extracts in experimental studies

هوموستاز گلیسمی به تعادل گلوکز یا کنترل در گردش در موجودات زنده اشاره دارد. این امر به طور معمول و تا حد زیادی در معرض خطر دیابت است. سازش زمانی که تشدید می شود، منجر به عوارض متعددی از جمله رتینوپاتی، نفروپاتی و نوروپاتی می شود که به طور کلی به عنوان عوارض دیابت شناخته شده اند و عامل اصلی در مرگ و میر همراه هستند و اغلب با دیابت ارتباط دارد. توانایی ترکیبات درمانی از جمله گیاهان دارویی برای بازیابی تعادل گلیسمی یا هوموتازیس در شرایط هیپرگلیسمی، شاخص عملکرد و مقابله با آنتی دیابتی است. آلوکسان و استرپتوزوتوسین یکی از محبوب ترین عوامل دیابت هستند که برای ارزیابی ظرفیت ضددردی یا هیپوگلیسمی مورد استفاده قرار می گیرند. قابل توجه است که آلوکسان بسیار ارزانتر از استرپتوزوتوسین است. در این زمینه، به طور منطقی انتظار می رود که ترجیح استفاده از آلوکسان در مطالعات آزمایش دیابت باشد. به طور شگفت انگیز، یک متا آنالیز فرعی از مطالعات به طور تصادفی انتخاب شده در طی دهه ی یک و نیمه گذشته نشان داد که در غیر این صورت. این بررسی نیازمند بررسی آلوکسان به عنوان عامل دیابت در مطالعات حیوانی بود.