The emergence of functional architecture during early brain development

پیشرفت اولیه مغز انسان یک دنباله ای از فرآیندهای پیچیده ای است که در آن اتوژنیزم های مدارهای عصبی کارکردی عملکردی ایجاد می شود. مسیرهای رشد شبکه های اولیه شبکه مغزی برنامه ریزی ژنتیکی می شوند و می توانند با تأثیرات اپی ژنتیکی و محیطی تغییر کنند. چنین تغییراتی ممکن است اثرات عمیقی بر روی توسعه ی عصبی داشته باشد، که عمدتا در طول عمر ادامه می یابد. این بررسی بر روی دوره بحرانی توسعه مغز و جنین در دوران پس از تولد تمرکز دارد. در اینجا ما یافته های مربوط به مطالعات نوروفیزیک را با تمرکز خاصی بر تحقیقات عملکردی مغناطیسی که بازتولید شبکه های پیشرفته مغز را در هر دو وضعیت بهداشتی و خطرناک یا بیماری بررسی می کنیم، می پردازیم. اولا، ما یک مرور کلی از فرایندهای توسعه که از دوره جنینی از ابتدای تولد آغاز می شود، به منظور شکل گیری ساختار شبکه مغز متمرکز می شود. دوم، توسعه شبکه عمر مغزی در مغز به طور معمول در حال توسعه مورد بحث قرار خواهد گرفت. سوم، ما در مورد عوامل خطر زایمان قبل و بعد از زایمان، که ممکن است با خطوط سیم کشی مغزی کارکرد، از جمله موارد ابتلا به عفونت قبل از زایمان، بیماری های روانی مادران و زایمان زودرس، مواجه شود. به طور خلاصه، مطالعات نشان داده است که طرح سازمان مغز انسان بالغ در مغز نوزادان وجود دارد. ویژگی های برجسته معماری مغز انسان حتی در 24 هفته پس از تصورات در مغز جنین در حال توسعه دیده می شود. در طول توسعه مغز پس از تولد، الگوی سیم کشی مغز بیشتر مجسمه داده شده و مدولاسیون می شود تا فکس کامل مغز انسانی را تبدیل کند، با بهبود عملکرد شبکه مغز که دقیق تر از بلوغ شبکه ساختاری مغز است. پیشرفت در تکنیک های تصویربرداری عصبی، راه را برای درک جامع از مسیرهای بلوغ توسعه شبکه مغز و همچنین اینکه چگونه ناسازگاری های زودرس بر روی این مسیرها تاثیر می گذارد، راه اندازی کرده اند. چنین بینشی برای درک ما از عملکرد مغز انسان، برای شناسایی زودرس نوزادان خطرناک و همچنین برای استراتژی های محافظه کارانه جدید، اساسی است.