From connectome to cognition: The search for mechanism in human functional brain networks

تحولات اخیر در تحقیقات مرتبط با قابلیت ارتباطی، دامنه تصویربرداری عصبی انسان را از شناسایی تغییرات دامنه فعال سازی منطقه تا نقشه دقیق شبکه های بزرگ مغز گسترش داده است. با این حال، اتصال پروتکل های شبکه به نقش مشخص در شناخت نیاز به پیشرفت در چارچوب های نظری، الگوریتم ها و روش های تجربی کاربردی دارد. این کمک می کند تا زمینه را از یک توصیفی به یک حالت توضیحی، با هدف گیری تعاملات شبکه ای که می تواند به صورت مکانیکی برای اثرات شناختی حساب شود، کمک کند. در بررسی حاضر، ما یک چارچوب صریح برای کمک به این جستجو برای یک مکانیزم شبکه ارائه می دهیم، که پیشرفت های روش شناختی اخیر در برآورد ارتباطات عملکردی را به تاکید تازه بر طراحی تجربی دقیق متصل می کند. ما تاکید می کنیم که چگونه این چارچوب می تواند سوالات خاص در علوم اعصاب شبکه را حل کند. این ابهام در میان ارتباطات شناختی شبکه های استراحت، چگونگی توصیف دینامیک شبکه وظیفه و خود به خود، نحوه شناسایی کارآمد یا کارآمد؟ ارتباطات و نحوه استفاده از تجزیه و تحلیل الگوی چند متغیره در سطح شبکه. به موازات، ما چارچوب را برای برجسته شدن تعامل مکانیکی از اجزای شبکه ای که باقی می ماند، حفظ می کنیم؟ در سراسر حوزه های کار و بیشتر؟ انعطاف پذیری ؟؟ اجزای مرتبط با پیکربندی بر روی کار. با تأکید بر نیاز به ساختار استفاده از رویکردهای تحلیلی متنوع با آزمایش صوتی، چارچوب ما یک نقشه بندی توضیحی بین کارهای ذهن شناختی و مکانیسم های شبکه گسترده در مغز انسان را ترویج می کند.