A historical evaluation of Chinese tongue diagnosis in the treatment of septicemic plague in the pre-antibiotic era, and as a new direction for revolutionary clinical research applications

تشخیص زبان چینی در ابتدا برای تشخیص سریع و کارآمد تشخیص و تجویز دارو بود، در حالی که در عین حال اجازه می داد که پزشک حداقل تماس با بیمار داشته باشد. در زمان جمع آوری آن، گسترش یرسینیا پزیتیس، که اغلب باعث سپتیکمی و گانگرانی اندام می شود، ممکن است پزشکان را در معرض تماس مستقیمی با بیماران خود قرار دهد و پالس را از بین ببرد. با این حال، در دهه های اخیر، پیشرفت های مدرن در زمینه طب سنتی چینی، و همچنین گسترش آنتی بیوتیک ها در کنار پیشرفت میکروب شناسی، اهداف اصلی این روش را تحت تأثیر قرار داده اند. با این وجود، سریع شدن دوران پس از آنتی بیوتیک و توسعه هوش مصنوعی ممکن است برنامه های جدید برای تشخیص زبان را داشته باشد. این مقاله بر توسعه تاریخی اولین مونوگرافی تشخیص زبان در جهان تمرکز دارد و در مورد نحوه استفاده از این دانش در تحقیقات بالینی آینده بحث می کند.