Exercise effects on depression: Possible neural mechanisms

افسردگی یک سندرم اختلال استرس و تحریک احساسات است که شامل ایجاد یکپارچگی ساختاری شبکه های لنفاوی پیشانی می شود. شواهد متاآنالیز نشان می دهد که کاهش وزن در هیپوکامپ، قشر ساق پا، قشر پیش فونتیال، استریاتوم و آمیگدال، و همچنین یکپارچگی ماده سفید در معرض خطر در بزرگسالان افسرده مشاهده می شود. ورزش، وعده ای را به عنوان یک درمان موثر برای افسردگی نشان داده است، اما مطالعات اندکی به دنبال مشخص کردن یا شناسایی سازوکارهای عصبی این اثرات بوده اند. در این بررسی، ما همپوشانی بین اختلالات ساختاری مغزی در افسردگی و تأثیر ورزش بر ساختار مغز در بزرگسالان را مورد بررسی قرار دادیم تا مشخص کنیم که ممکن است مکانیزم های عصبی ممکن است تأثیرات مثبت ورزش بر نشانه های افسردگی را تعیین کنند. قشر پیشانی، قشر قدامی قدامی، هیپوکامپ و کپسول کولوزوم به عنوان نشانگرهای ساختاری عصبی ظهور کردند که ممکن است به عنوان اهداف درمانی مبتنی بر تمرینات برای افسردگی عمل کنند. این یافته ها نیاز به مداخله های ورزشی تصادفی را برای تست این مکانیسم های پیشگیری از عصب شناختی ورزش بر افسردگی نشان می دهد.