Evolution of fracture treatment with bone plates

تثبیت داخلی شکستگی استخوان توسط استئوسنتز بشقاب به طور مداوم برای بیش از 100 سال تکامل یافته است. هدف از تثبیت شکستگی داخلی همیشه برای بازگرداندن ظرفیت عملکرد استخوان شکسته است. ضروریات اصلی مدیریت شکستگی عملیاتی، آنهایی که کاهش شکستگی آناتومیک، تثبیت با دوام، حفظ زیست شناسی، ارتقاء شکستگی شکستگی و بسیج اولیه بیماران، همیشه اهمیت دارند، اما با توجه به تمرکز اصول پایداری شکست خاص به کار گرفته شده. اولین رویکرد موفقیت آمیز برای فیکس شدن شکستگی های داخلی، فشرده سازی آناتومیک باز و فشرده سازی چندجمله ای بود. این قطعات شکستگی را حفظ کردند، هم ترازی را حفظ کردند و بهبود مستقیم شریان های شکستگی را فعال کردند. با این حال، رویکرد بسیار تهاجمی مقدار زیادی از استرس زیستی را به ناحیه اطراف محل شکستگی وارد کرد. مدرن ترین ورق های قفل شده از پیش تشریح شده آناتومیک با ثبات نسبی سازنده استخوان، ایمپلنت را قادر می سازد پایدار باقی بماند در حالی که اجازه می دهد یک رویکرد کمتر تهاجمی که حفظ زیست شناسی در محل شکستگی باشد. در مقایسه با پوشش های معمولی، انجماد قفل شده، مقدار خاصی از انعطاف پذیری را فراهم می کند که برای ایجاد تشعشع کولورهای پرایستال از طریق حرکت متقاطع ایجاد می شود. اخیرا مفهوم پویایی پوسته معرفی شده است که هدف آن ایجاد انگیزه بیشتر حرکت فرکانسی کنترل شده و تحریک فعال مولکولهای پوسیدگی است. این مقاله بررسی توسعه تاریخی از پوشش را از پوشش های معمولی به پوشش قفس و پویا می دهد.