Surface modifications for antimicrobial effects in the healthcare setting: a critical overview

گسترش عفونت ها در محیط های بهداشتی یک مشکل مداوم و رو به رشد در اکثر کشورها است که با توسعه مقاومت میکروبی به آنتی بیوتیک ها و ضد عفونی کننده ها تشدید می شود. علاوه بر استفاده از وسایل پزشکی (مانند ایمپلنت، کاتتر)، چنین عفونت هایی ممکن است از چسبندگی میکروب ها به داخل رابط های جامد آب خارجی مانند کلاه های دوش، شیپور خاموشی، تخلیه و غیره، یا اتصالات خارجی گاز جامد مانند دستگیره های درب، لباس، پرده، صفحه کلید کامپیوتر و غیره. اینها تمرکز اصلی کار حاضر هستند، که در آن یک مرور کلی از پوشش های ضد میکروبی برای چنین کاربردی ارائه شده است. این بررسی متشکل از روشهای شناخته شده و جدید است، از جمله اصلاح شیمیایی و عملکرد فیزیکی سطوح برای کاهش آلودگی میکروبی، و نیز خطرات احتمالی مرتبط با اجرای چنین اقدامات ضد انفجاری. به عنوان مثال سطوح ضد چسبنده (مانند سوپر هیدروفوفیک، زویتیون)، سطوح تماس تماس (مانند برس های پلیمری، فاژ ها) و سطوح آزاد سازی بیوسیستم (به عنوان مثال، انتشار آزاد شده، سیستم های مبتنی بر حساسیت قاعده)، مورد بحث قرار گرفته است. این بررسی همچنین تأثیر تغییرات توپوگرافی را در ابعاد مشخص (مقادیر میکرومتر و نانومتر) و اهمیت استفاده از معیارهای طراحی شده (از جمله سمیت، سهم برای به دست آوردن ناخواسته مقاومت ضد میکروبی، ثبات بلند مدت) در هنگام توسعه و اجرای سطوح ضد میکروبی.