کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8763977 1597461 2018 4 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Nuclear imaging
ترجمه فارسی عنوان
تصویربرداری هسته‌ای
فهرست مطالب مقاله
چکیده

نکات مهم

کلمات کلیدی

مقدمه 

جرقه‌نگاری پرفیوژن ماهیچه قلب 

علائم 

کنیک 

گرفتن تصاویر 

گزارش‌دهی 

پرتودهی و ایمنی 

مقایسه با تکنیک‌های غیر SPECT 

هزینه 

IBG 

جرقه‌نگاری DPD

بطن‌نگاری رادیونوکلئید 

برش‌نگاری گسیل پوزیترون قلبی 

ایسکمی و دوام‌پذیری 

عفونت‌ها

سارکوئیدوز 

تصویربرداری ترکیبی 

خودآزمایی 

سؤال 1: 

سؤال 2: 

سؤال 3:

کدامیک از عوامل دارویی زیر، که برای بهبود تصویر قلب استفاده می‌شوند، در این شرایط نباید مصرف شوند؟ 

 
ترجمه چکیده
قلب‌شناسی هسته‌ای اطلاعات فیزیولوژیکی را درباره پرفیوژن و کارکرد ماهیچه قلب ارائه می‌کند. سه تکنیک شرح داده می‌شود: جرقه‌نگاری پرفیوژن ماهیچه قلب (MPS، پرکاربردترین)، بطن‌نگاری رادیونوکلئید (RNV) و برش‌نگاری با گسیل پوزیترون (PET). از MPS برای تشخیص یا رد احتمال ایسکمی استفاده می‌شود، همان‌طور که در راهنمای NICE در سال 2016 نیز بیان شده است. این روش در بیمارانی که عمل جراحی غیرقلبی انجام می‌دهند، قبل و بعد از خون‌رسانی مجدد کرونری، و ارزیابی دوام ماهیچه قلب تأیید شده است. روش MPS بر تغییرات جذب سلولی ردیاب‌های رادیواکتیو در حالت استراحت و زمان فشار بر ماهیچه قلب متکی است. نواقص همسان محل‌های سکته را نشان می‌دهند، در حالیکه ناهمسانی بین پرفیوژن در حالت استراحت و کاهش پرفیوژن در حالت تحت فشار حاکی از ایسکمی است. ریسک قلبی با اندازه نقص پرفیوژن متناسب است. روش RNV برای ارزیابی کارکرد بطن بر برچسب‌گذاری استخر خون متکی است و قابلیت بازتولید ممتازی دارد. اخیراً، به دلیل ارتقای تکنیک‌ها و ردیاب‌های جدید، استفاده از PET افزایش یافته است. در این روش، برای شناخت ویژگی‌های متابولیسم ماهیچه قلب، ارزیابی پرفیوژن و دوام‌پذیری و کمک به تشخیص عفونت درون‌ قلب و سارکوئید، از ردیاب‌های مبتنی بر پوزیترون استفاده می‌شود که شبیه به ترکیباتی است که در بدن ساخته می‌شوند. با ترکیب داده‌های کارکرد حاصل از تصویربرداری هسته‌ای با داده‌های آناتومی حاصل از CT یا MRI تصویربرداری ترکیبی ایجاد می‌شود که بازده تشخیص را افزیش می‌دهد.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی پزشکی و دندانپزشکی (عمومی)
چکیده انگلیسی
Nuclear cardiology provides physiological information on myocardial perfusion and function. Three techniques are described: myocardial perfusion scintigraphy (MPS, the most widely used), radionuclide ventriculography (RNV) and positron emission tomography (PET). MPS is used to diagnose or exclude ischaemic heart disease, and is an option for functional assessment of suspected coronary disease, as specified in NICE guidance in 2016. It is validated in patients undergoing non-cardiac surgery, before and after coronary revascularization, and for assessment of myocardial viability. MPS relies on changes in cellular uptake of radioactive tracers at rest and during myocardial stress. Matched defects represent sites of infarction, whereas mismatch between normal perfusion at rest and reduced perfusion during stress indicates ischaemia. Cardiac risk is proportional to the size of the perfusion defect. RNV relies on blood pool labelling to assess ventricular function, and has excellent reproducibility. Cardiac PET has seen a recent increase in use due to improved techniques and new tracers. It employs positron-based tracers that resemble physiologically occurring compounds, to characterize myocardial metabolism, assess cardiac perfusion and viability, and assist diagnosis of intracardiac infection and sarcoid. Combining functional data from nuclear imaging with anatomical data from CT or MRI produces hybrid imaging, which improves diagnostic yield.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Medicine - Volume 46, Issue 8, August 2018, Pages 470-473
نویسندگان
, ,