کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8801956 1604715 2018 9 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Fragility fractures of the acetabulum
ترجمه فارسی عنوان
شکستگی ناشی از استابولوم
کلمات کلیدی
استابولوم، آرتروپلاستی، مسن، شکستگی شکنندگی، ضعف پوکی استخوان، بازسازی،
ترجمه چکیده
داده های اپیدمیولوژیکی محدود به شکستگی های استبولار سالمندان وجود دارد. میزان شیوع در افراد بالای 60 سال بیش از دو دهه گذشته بیش از دو برابر شده است و انتظار می رود طی 20 سال آینده دو برابر بیشتر شود. این شکستگی ها یک زیرمجموعه چالش انگیز از بیماران مبتلا به ترومای استابولیک را درمان می کنند. درمان محافظه کارانه یک گزینه معتبر در کسانی است که با شکستگی های جابجایی کم و یک مفصل مفصلی هموار حفظ شده اند. به همین ترتیب، بیمار ضعیف با بیماری های متعدد متعدد پزشکی و افرادی که بعید به نظر می رسند مداخلات جراحی را تحمل کنند، بایستی از درد زایمان مناسب برخوردار باشند و شکستگی آنها با بی توجهی دقیق به کار گرفته شود یا نادیده گرفته شود. گزینه های درمان جراحی عبارتند از: فیکسچر فوری یا کاهش باز و تکنیک های ثابت. انتظار می رود نتایج خوبی حاصل شود که باید کاهش کاهنده داشته باشد. استئوپروز فاکتورهای مرتبط با سن مربوط به کم خونی و شکستگی گنبد استابولیک پیچیدگی جراحی را با میزان عوارض بالاتر و نیاز به عمل جراحی بیشتر شناخته شده است. به لحاظ تاریخی به عنوان تخریب شکستگی مرکزی توصیف شده و در شکستگی هیپ یا پشت سرهم قرار گرفته است، آرتروپلاستی حاد در تنظیم آسیب سر و گردن فمور و در آسیب های قابل توجهی از آسیب دیدگی استابولیکی مورد حمایت قرار می گیرد. بحث بر سر این است که آیا بیماران مبتلا به سرطان باید با کاهش باز و تثبیت داخلی یا آرتروپلاستی کلیه حنجره یا حاد یا تاخیری درمان شوند و نیاز به ارزیابی بر اساس بیمار و شخصیت شکستگی داشته باشند.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی ارتوپدی، پزشکی ورزشی و توانبخشی
پیش نمایش مقاله
شکستگی ناشی از استابولوم
چکیده انگلیسی
There are limited epidemiological data dedicated to geriatric acetabular fractures. The incidence in individuals older than 60 years of age has more than doubled in the past three decades and expected to double further over the next 20 years. These fractures represent a challenging subset of acetabular trauma patients to treat. Conservative treatment is a valid option in those with minimal displaced fractures and a preserved congruent hip joint. Similarly the frail patient with multiple medical co-morbidities and those unlikely to tolerate surgical intervention should have appropriate analgesia and their fracture managed or ignored by watchful neglect. Surgical treatment options include percutaneous fixation or open reduction and internal fixation techniques. Good outcomes may be expected should a concentric reduction be achieved. Age-related involutional osteoporosis associated with fracture comminution and acetabular dome impaction complicate surgical fixation with higher complication rates and the need for further surgery recognised. Historically described as central fracture dislocations, stoved in hip or burst fracture, acute arthroplasty is advocated in the setting of femoral head damage and in significant acetabular impaction injuries. Controversy remains whether geriatric patients should be treated by open reduction and internal fixation or total hip arthroplasty either acute or delayed and needs to be assessed based on the patient and personality of the fracture.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Orthopaedics and Trauma - Volume 32, Issue 2, April 2018, Pages 131-139
نویسندگان
, , , ,