Clinical examination of the wrist

ارزیابی دقیق بالینی مچ دست می تواند دشوار باشد، زیرا تعداد زیادی از ساختارهایی که در یک فضای محدود یافت می شوند، موجب ایجاد طیف وسیعی از آسیب شناسی ها می شوند. بنابراین ضروری است که پزشکان یک روش کامل و سیستماتیک از معاینه برای کشف علت علائم مچ پا بیمار ایجاد کنند. این مقاله نقاط کلیدی برای ارزیابی بالینی مچ دست را نشان می دهد. این به دنبال یک مرور کلی از پاتولوژیهای بالقوه در هر ناحیه مچ دست آناتومیک، نشانه های معمول آنها و یافته های معاینه مربوطه است که جراح باید تلاش کند. فکر کردن به مچ دست به عنوان یک سری از پنج ناحیه، شناسایی آسیب شناسی را آسان می کند. مناطق توصیف شده عبارتند از شعاعی، پشتی، شعاعی، انحنا، عقرب، عقب، و مرکزی. نکاتی برای تفسیر هر آزمون نیز همراه با ارزیابی حساسیت و ویژگی تست های مربوطه و پیامدهای آن ارائه شده است. اغلب، معاینه بالینی بهتر است، معاینه رادیولوژیک کارآمدتر است.