Network-based approaches to examining stress in the adolescent brain

قرار گرفتن در معرض استرس، به ویژه در دوره های بلوغ سریع مغز مانند نوجوانی، می تواند عمیقا بر پروسه های رشدی که بر سازماندهی شبکه های ساختاری و عملکردی مغز تاثیر می گذارد، تأثیر بگذارد و این می تواند ارتباط بین تجربیات استرس زا و نتایج نادرست را به عهده بگیرد. در حالی که مطالعات در علوم اعصاب پیشرفته انتقال، اغلب بر روی اینکه چگونه مناطق خاص مغز و یا ارتباطات هدفمند تحت تاثیر استرس و بیماری روانی تغییر می کنند، تمرکز می کنند، زمینه های در حال ظهور علم شبکه به ویژه برای اثبات تأثیر استرس بر مخاطب پیچیده مغز نوجوان می تواند مفید باشد. در اینجا ما مطالعات اخیر را مرور میکنیم که از نظریه گراف و سایر روشهای علمی شبکه برای درک پیشرفت مغز هنجارهای نوجوانان، اثرات سوء رفتارهای دوران کودکی بر مغز و اختلالاتی که با پاسخهای پاتولوژیک به استرس در نوجوانان مشخص می شود، مورد بررسی قرار می گیرند. به طور کلی، این مطالعات نشان می دهد که نظریه گراف می تواند مفید باشد در شناسایی و اندازه گیری فرآیندهای توسعه مرتبط با جداسازی، ادغام و نفوذ محوری متمرکز که تحت تأثیر قرار گرفتن در معرض استرس قرار دارند و ممکن است منجر به آسیب روانی شود. در نهایت، در محدودیت های کاربرد فعلی نظریه گراف در این حوزه بحث می کنیم و پیشنهاد می کنیم که ما معتقدیم مسیرهای مهم کار آینده است.