Challenges and future prospects of agri-nanotechnology for sustainable agriculture in India

انتظار می رود که فناوری نانو که مرز اختراع را در حال حاضر در معرض اقدامات کشاورزی قرار می دهد با کمک برنامه های نوآورانه به یک نیروی کلیدی تبدیل شود. این رویکرد جدید با استفاده از نانو اصول در کشاورزی دارای امکانات فراوان در برخورد با چالش های جهانی بهداشت و پایداری، تولید مواد غذایی، ایمنی مواد غذایی، امنیت غذایی و تهدیدات جهانی تغییرات آب و هوایی است. فناوری نانو در زمینه های کشاورزی معاصر، صنایع غذایی و حفاظت از مواد غذایی، صنایع بسته بندی، صنایع لبنی، بسته بندی، حمل و نقل و کنترل کیفیت محصولات کشاورزی کاربرد فراوانی دارد. با توجه به استفاده از نانوذرات برای بهبود دقت در تحویل مواد مغذی به بخش خاص در یک زمان مشخص، این امر در زمینه کشاورزی به کار رفته و مفیدتر است. استفاده از مواد شیمیایی کشاورزی، مواد سرامیکی، فیلترها؛ روش های لمینیت پتانسیل بالایی دارند که کشاورزی را سازماندهی و کارآمد تر با تغییر روش های معمول کشاورزی. دولت هند نیز از طریق ایجاد برنامه هایی برای حمایت از توسعه و برنامه های کاربردی تجاری و پذیرش فناوری نانو، با تشویق سرمایه گذاری بخش خصوصی و توانمند سازی مشارکت در بخش های دولتی و خصوصی، از این حمایت می کند. اگرچه نانوساختارها مزایای فراوانی در بخش کشاورزی دارند، هنوز ارتباط و اهمیت آنها به محیط کاری عملی نرسیده است. نگرانی های مربوط به در دسترس بودن، سنتز، سطح سمیت، خطرات بهداشتی، چالش های حمل و نقل و عدم سازگاری ساختار نظارتی، پذیرش و پذیرش فناوری نانو در کشاورزی را محدود می کند. مقاله حاضر تلاش برای تجزیه و تحلیل و پیشنهادهایی برای ارزیابی فرصت ها، چشم اندازها، برنامه های کاربردی و چالش های موجود در زمینه استفاده از فناوری نانو در بخش کشاورزی با توجه به دیدگاه های هند است.