Voluntary vaccinations and vaccine shortages: A theoretical analysis

یک مدل پویا ساده واکسیناسیون ارائه شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است تا میزان میزان واکسن موجود در تصمیم گیری واکسیناسیون افراد را بررسی کند. علاوه بر این، مدل برای بررسی اینکه چگونه سطح واکسیناسیون در تعادل با سطح کارآمد یا اجتماعی مطلوب مقایسه می شود، مورد استفاده قرار می گیرد. نشان داده شده است که هنگامی که سهام واکسن ها بزرگ است به طوری که کمبود هرگز نمی تواند بوجود آید، تعادل به طور کلی منحصر به فرد است و در مقایسه با مطلوب اجتماعی، واکسیناسیون کم است. هنگامی که سهام واکسن کوچک است به طوری که همه افراد در یک جمعیت نمیتوانند واکسینه شوند، کمبود در تعادل رخ می دهد. علاوه بر این، وقوع کمبود می تواند خود را تحقق بخشد: زمانی که ماموران انتظار کمبود برای توسعه دارند، آنها انگیزه بیشتری برای تقاضای واکسن دارند، که باعث افزایش احتمال کمبود می شود. و هنگامی که عوامل انتظار ندارند کمبود بروز کنند، آنها بیشتر مایل به تصمیم گیری واکسیناسیون خود هستند که احتمال کمبود آنها را کاهش می دهد. این منجر به همکاری احتمالی تعادل چندگانه می شود که در سطح واکسیناسیون متفاوت است. تعادل چندگانه می تواند منجر شود، با این حال، تنها در صورتی که عامل ها در مورد هزینه ابتلا به آلوده فاقد اطمینان باشند - اگر عوامل در مورد هزینه عفونت به طور کافی اطمینان داشته باشند، یک تعادل منحصر به فرد است. علاوه بر این، هنگامی که سهام واکسن ها کوچک است، سطح تعادل واکسیناسیون ممکن است نسبت به سطح اجتماعی مطلوب بالا باشد. افزایش سهام واکسن می تواند اثرات مبهمی بر روی سطح واکسیناسیون در تعادل ایجاد کند اما به طور یکسان افزایش رفاه اجتماعی را افزایش می دهد.