Unifying relationships between complexity and stability in mutualistic ecological communities

حفاظت از عملکرد اکوسیستم و خدمات مرتبط با آن مستلزم درک عمیق از مبانی پایه سیستم است. در حالی که مطالعه دینامیک اکولوژیکی یک زمینه بالغ و متنوع است، فقدان یک مدل کلی که پیش بینی طیف گسترده ای از مشاهدات نظری و تجربی را به تناقضات حل نشده ادامه می دهد. در اینجا ما یک مدل کلی از تعاملات زیست محیطی متقابل بین دو گروه ارائه می دهیم و برای اولین بار نشان می دهیم که چگونه شرایط ثبات دوگانه، ماهیت انتقادهای انتقالی و شاخص های پیشین قابل شناسایی در سری زمانی می توانند از پارامترهای اساسی توصیف زیرمجموعه های تعاملی زیست محیطی. تعاریف قوی و غیر خطی در زمان دست زدن به شرایط لازم برای وقوع انتقال انتقادی می باشد. ما از این مدل برای حل سوالات باز در مورد اثرات ناهمگونی در تعاملات بین گونه بر روی هر دو انعطاف پذیری و فراوانی استفاده می کنیم و در مورد ترکیبات بالقوه در سیستم های واقعی بحث می کنیم. این چارچوبی زمینه ای برای تحقیقات غنی از پویایی سیستم های زیست محیطی فراهم می کند و ممکن است در بسیاری از زمینه های محیطی قابل تعمیم باشد.