Evaluating genetic drift in time-series evolutionary analysis

مدل رایت فیشر محبوب ترین مدل جمعیت برای توصیف رفتار سیستم های تکاملی با یک اندازه جمعیت محدود است. تقریبها معمولا مورد استفاده قرار می گیرند، اما این مدل به ندرت بر روی داده های ژنومی حل شده با زمان آزمایش شده است. در اینجا، ما اندازه گیری می کنیم که می توان آن را به عنوان مدل درست در زیر چارچوب احتمالی فرض کرد. با توجه به داده های گسترده ی ژنوم از یک آزمایش تکاملی، مدل رشت رایت-فیشر را به عنوان گزینه ی بهتر برای توصیف مسیرهای تکاملی در یک جمعیت محدود، معتبر می کنیم. این کار با ارزیابی عملکرد آن در برابر یک مدل گاوسی از انتشار فرکانس آلل یافت شد. با این حال، ما تعدادی از شرایط را تحت عنوان تحت عنوان استاندارد رایت رایت فیش را نمی توان به درستی مشخص کرد.