Trading off natural resources and rural livelihoods. A framework for sustainability assessment of small-scale food production in water-limited regions

افزایش تولید محلی کلید ترویج امنیت غذایی است، به خصوص در خانواده های روستایی کشورهای کم درآمد، اما ممکن است با حفظ منابع طبیعی و حفظ اکوسیستم های محدود مواجه شود. ما چارچوبی را برای ادغام ارتباطات آب و غذا و یک دیدگاه معیشت پایدار برای ارزیابی تولید مواد غذایی در مقیاس کوچک در مناطق فقیرنشین پیشنهاد می کنیم. ما آن را با ارزیابی سناریوهای تولید جایگزین در نوار غزه در مقیاس های مختلف فضایی نشان می دهیم. در مقیاس یک مزرعه واحد، تعارض واضح میان اهداف وجود دارد: در حالی که محصولات نقدی درآمد خوبی را تامین می کنند، اما صرفا به عرضه پروتئین داخلی کمک می کنند، محصولاتی که از نظر تغذیه و محیط زیست خوب عمل می کنند، از جمله بدترین اقتصادی هستند. در سطح منطقه ای، تولید داخلی ممکن است بخش مهمی از نیازهای تغذیه ای را در حالی که به درآمد خانوار کمک می کند پوشش دهد، اما کمبود آب رضایت تقاضای غذا را تنها با تولید داخلی کاهش می دهد. بنابراین، دنبال کردن امنیت غذایی تحت محدودیت های چندگانه، نیازمند یک دیدگاه جامع است: ما در مورد چگونگی رویکرد چند بعدی می توانیم مشارکت ذینفعان مختلف را ارتقاء دهیم و اجازه می دهیم که کشف اختلافات بین امنیت غذایی، بهره برداری پایدار از منابع طبیعی و حیات اقتصادی.