Controls on the rheological properties of peridotite at a palaeosubduction interface: A transect across the base of the Oman-UAE ophiolite

ما یک مقدار از میزان ویسکوزیته الیوین را به سمت پایه افیولیت کاهش می دهیم، که نشان می دهد که کرن در نزدیکی رابط فرعی قرار گرفته است. داده های ما نشان می دهد که این تضعیف سرخوشی عمدتا نتیجه فاز های فراوان فراوانی در نزدیکی پایه افیولیت است. تفسیرهای ما با مطالعات قبلی در مورد سنگهای تغییر شکل یافته آزمایشگاهی و زون های طبیعی برش طبیعی در مقیاس کوچک که نشان می دهد فازهای جزئی می توانند کنترل اولیه بر مکان بندی کرنش را اعمال کنند، سازگار است. با این حال، مطالعه ما برای اولین بار نشان می دهد برای اولین بار که فاز های جزئی می تواند کنترل محلی سازی کرنش در مقیاس مربوط به یک مرز بزرگ صفحه.