Glycaemic control in the perioperative period

شیوع دیابت نوع 2 و احتمال دیس گلیسمی پری اپرا (هیپرگلیسمی، هیپوگلیسمی، هیپرگلیسمی ناشی از استرس یا تغییر گلوکز) همچنان به طور چشمگیری افزایش می یابد. اکثریت تحقیقات در مورد کنترل گلوکزیک در طی عمل جراحی بر بیماران مبتلا به بیماری بسیار متمرکز شده و بر اهداف درمان، میزان شدت انفوزیون انسولین، رژیم های تغذیه، نگرانی ها در مورد هیپوگلیسمی و تدوین دستورالعمل های اخیر که خواستار کنترل دقیق تر گلوکز هستند متمرکز شده است. مناطقی از کنترل گلیسمی حاملگی که مستلزم تحقیقات بیشتر هستند شامل شناسایی قبل از عمل بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تشخیص داده نشده و سایر انواع دیسگلیسمی، تعیین اهداف مناسب گلوکز درمانی و ایجاد تأثیر و تاریخ طبیعی اختلالات درمانی در هوموتاز گلوکز است. در جمعیت غیررسمی بالغین تجویز شده، بعید است که یک استاندارد کنترل گلیسمیک هریک از بیماران در تمام بیماران مناسب باشد. این بررسی شواهد اخیر و راهنمایی های متخصص را برای کمک به ارزیابی قبل از عمل، مدیریت درون عمل و مراقبت بعد از عمل از بیمار مبتلا به دیسگلیسمی به ارمغان می آورد.