کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
9548680 1371525 2004 28 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Life expectancy, retirement and endogenous growth
ترجمه فارسی عنوان
امید به زندگی، بازنشستگی و رشد درونزا
کلمات کلیدی
فهرست مطالب مقاله
چکیده 
کلید واژه ها 
۱ـ مقدمه
۲ـ  مدل
۲-۱ مسئله  فردی 
شکل ۱- سرمایه گذاری  در سرمایه انسانی 
شکل ۲ - درآمد کار ، درآمد سرمایه ،  مصرف ،  ثروت مالی 
۲-۲ مقادیر تجمعی 
۲-۳ بخش تولید 
۳- تعیین پارامترهای مدل 
جدول ۱- پیش بینی های جمعیتی 
جدول ۲- مقادیر پارامترها : مدل مقایسه 
۴- نتایج 
۴-۱ مدل مقایسه 
جدول ۳- امید به زندگی در هنگام تولد ،  سن بازنشستگی و رشد سرانه  مدل ۱
۴-۲ تحلیل حساسیت 
جدول  ۴ - امید به زندگی در هنگام تولد ،  سن بازنشستگی و رشد سرانه  مدل ۲
۴-۲-۱  مدل۲
جدول ۵ - امید به زندگی در هنگام تولد ،  سن بازنشستگی و رشد سرانه  مدل ۳
۴-۲-۲  مدل ۳
۴-۲-۳ مدل ۴
جدول ۶ -  امید به زندگی در هنگام تولد ،  سن بازنشستگی و رشد سرانه  مدل  ۴
۴-۲-۴ مدل ۵ 
۵- نتیجه گیری و اظهار نظر نهایی 
ترجمه چکیده
در این مقاله، ارتباط بین امید به زندگی، سن بازنشستگی و رشد اقتصادی بررسی می شود. همچنین یک مدل OLG با طول عمر محدود و بازنشستگی برونزا طراحی شده است که در آن موجودی سرمایه انسانی بر رشد درونزا تأثیر می گذارد. بازده سرمایه-گذاری فردی در سرمایه انسانی وابستگی زیادی به سال های فعال باقیمانده دارد. به تعویق انداختن سن بازنشستگی باعث افزایش بازده و سرمایه گذاری در سرمایه انسانی، و سهم افراد در حال فعالیت می شود و به همین دلیل نرخ رشد پایدار را افزایش می دهد. افزایش امید به زندگی به تنهایی باعت افزایش نرخ رشد نمی شود بلکه آن را کاهش می دهد: سرمایه گذاری بهینه در سرمایه انسانی تحت تأثیر قرار نمی گیرد و سهم افراد بازنشسته افزایش می یابد. بنابراین افزایش امید به زندگی صرفاً زمانی باعث افزایش نرخ رشد می شود که دوره فعالیت نیز به طور همزمان افزایش پیدا کند.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی اقتصاد و اقتصادسنجی
چکیده انگلیسی
In this paper I address the links between life expectancy, retirement age and economic growth. I build a finite horizon OLG model with exogenous retirement in which human capital accumulation drives endogenous growth. The return on individual investment in human capital depends positively on the remaining active years. Postponing retirement age raises the return and investment in human capital, and the proportion of working individuals, thus increasing the sustainable growth rate. Increments in life expectancy do not increase the growth rate by themselves, but reduce it: optimal investment in human capital is not affected and the proportion of retirees becomes larger. Therefore, increases in life expectancy lead to higher growth rates only if they are accompanied by simultaneous increments in the working period.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Economic Modelling - Volume 21, Issue 1, January 2004, Pages 147–174
نویسندگان
,