Optimal time-consistent fiscal policy in an endogenous growth economy with public consumption and capital

در یک مدل رشد درونزا که در آن قدرت مالی نمی تواند به تصمیمات سیاسی فراتر از دوره فعلی بپردازد، ما گزینه انتخاب مطلوب برای دو ابزار سیاست را بررسی می کنیم: نرخ مالیات بر درآمد و تقسیم هزینه های دولتی بین مصرف ابزار مصرفی و خدمات تولیدی به شرکت ها ما نشان می دهیم که تحت سیاست سیاست مارکوف، اقتصاد بدون هیچگونه دینامیک انتقالی و تعریف محلی و جهانی تعادل وجود دارد. برای مقادیر پارامترهای قابل قبول قابل قبول ما متوجه می شویم که سیاست مارکوف کامل شامل نرخ مالیات بالاتر و نسبت هزینه های دولتی به مصرف نسبت به آنهایی است که تحت محدودیت تعهد انتخاب شده اند. در نتیجه، رشد اقتصادی تحت سیاست مارکف کامل، نسبت به سیاست رمزی کمی پایین تر است، با رشدی که به ترتیب مالیات یکسان است، بیشتر است. نتیجه نتایج ما این است که اگر بخش خصوصی از ناتوانی دولت در تعهد به تصمیمات مربوط به تصمیمات آینده مطلع شود، دولت باید نرخ مالیاتی اندکی را اعمال کند و سهم بیشتری از منابع عمومی را به مصرف اختصاص دهد و هزینه آن نسبتا کم باشد شرایط رشد