Revisiting the relationship between exchange rates and fundamentals

در این مقاله، روش تجزیه دائمی متداول برای تحلیل نقش شوک های دائمی و گذرا در توضیح رابطه ضعیف ظاهری بین نرخ های اسمی و مبانی اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج حاکی از آن است که برای اکثر کشورهایی که ما بررسی می کنیم، از جمله فنلاند، ایتالیا، پرتغال، فرانسه و سوئیس، شوک های موقت بر نوسانات نرخ ارز دامن می زنند، در حالی که شوک های دائمی بر تغییرات اقتصادی پایبند هستند. این یافته ها به این ترتیب تفسیر متفاوتی از پالای جدا شدن نرخ ارز را ارائه می دهند. علاوه بر این، نتایج نیز نشان می دهد که مدل سازی جامع از اجزای گذرا در مدل های تجربی نباید در مطالعات پویایی نرخ ارز نادیده گرفته شود.