Countercyclical reserve requirements in a heterogeneous-agent and incomplete financial markets economy

برای مدت طولانی، نیازهای ذخیره به عنوان یک ابزار سیاست پولی ضد سایکلیس مورد استفاده قرار گرفت. به تازگی، در حالی که کشورهای توسعه یافته برای مقابله با بحران مالی تلاش می کنند، چندین کشور در حال ظهور به عنوان بخشی از ابزار ابزار سیاست ریسک پذیری به آنها عمل می کنند. موفقیت آشکار چنین ابزارهای غیر متعارف در کاهش نوسانات چرخه کسب و کار، این پرسش را مطرح می کند که آیا آنها مستحق اعتبار کامل هستند و یا باید از ابزارهای معمولی مثل نرخ بهره کوتاه مدت بهره مند شوند. برای پاسخ به این سوال، ما از یک مدل تعادلی توزیع منفی تصادفی با واسطه های مالی خطرناک استفاده می کنیم، عوامل ناهمگونی با خطر غیرمتعارف و بانک مرکزی که سیاست های ضد سایکلی را با استفاده از دو ابزار اجرا می کند: نرخ های کوتاه مدت و الزامات رزرو. در این محیط که ثروت عامل ها برای تصمیم گیری های مصرف و صرفه جویی آنها اهمیت دارد، می بینیم که استفاده از شرایط رزرو به عنوان یک ابزار ضد سایکلیک به طور جزئی به کاهش نوسانات مصرف کمک می کند و اثر آن کمی معنی دار می شود فقط اگر بانک ها به اندازه کافی ریسک پذیر باشند. دو عامل ما نتایج ما را به وجود می آورند: وجود نرخ بهره و تعویض ناقص بین بدهی های بانکی.