Compensating the dead

مرگ زودرس، بدون شک، یک عیب جدی است. با این حال، جبران خسارات وارده به افراد کوتاه مدت تا کنون عمدتا ناشناخته باقی مانده است، احتمالا به این دلیل که غیر قابل پیش بینی است. در واقع، عوامل مؤثر در کوتاهمدت به سختی می توانند از پیش تعیین شده شناسایی شوند و نمی توانند پس از آن جبران شوند. ما استدلال می کنیم که علیرغم این مشکلات، جبران می تواند با تشویق مصرف اولیه در چرخه زندگی انجام شود. در یک مدل با ترجیحات و ناهمگونی های ناهمگونی، ما نشان می دهیم که چگونه یک معیار اجتماعی خاص را می توان از اصول بصری استخراج کرد و سیاست های بهینه ی مربوطه را تحت فرض های مختلف اطلاعاتی مطالعه کردیم.