Ground truthing spatial disaster recovery metrics with participatory mapping in post-Katrina Mississippi

تقریب کمی از بازیابی در سطح جامعه، یکی از عواملی در علم فاجعه است. این معیارهای فضایی طولی، که وضعیت موجودی مسکن، شاخص های اقتصادی یا تغییرات جمعیتی پس از فاجعه را تشریح می کند، به دنبال ایجاد فرایند بهبود پیچیده تر قابل درک است. با این وجود سوال این است که آیا این رویکردهای فنی اغلب توسط محققان بیرونی تحمیل می شوند نتایج مشابهی راجع به بهبود به دست می آورند و ارزیابی هایی که توسط افراد داخلی انجام می شود که از طریق این پروسه زندگی می کنند. برای پاسخ دادن به این سوال، این مطالعه از نقشه برداری مشارکتی به عنوان وسیله ای برای جایگزینی حقیقت حوادث ناشی از فاجعه حادثه از منابع ثانویه داده استفاده می کند. روش های جمع آوری، جمع آوری و تبدیل داده های کیفی داده شده دقیق است. روش های خوشه بندی برای آماده سازی معیارهای بهبود طولی برای مقایسه با داده های مشتق شده از شرکت کننده نیز شرح داده شده است. با تایید اینکه بهترین اندازه گیری های بهبودی، چه کیفی و چه کمی، باید یکدیگر را تایید کنند، این مقاله، کمک هزینه تحصیلی جغرافیایی در مورد بلایای طبیعی را با ارائه روش برای انجام چنین اعتبارسنجی متقابل.