کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
9951918 1432182 2018 14 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Optimal asset management strategies for mixed transit fleet
ترجمه فارسی عنوان
استراتژی مدیریت دارایی بهینه برای ناوگان حمل و نقل مخلوط
کلمات کلیدی
تخصیص منابع بهینه مدیریت دارایی ترانزیت، توانبخشی و جایگزینی، برنامه ریزی عدد صحیح الگوریتم شعبه و متصل،
ترجمه چکیده
آژانس های مسافرتی نیاز به تخصیص منابع و وجدان بین آژانس های حمل و نقل را برای عملیات و تعمیر و نگهداری منظم، بلکه برای مدیریت دارایی، از جمله خرید اتوبوس های جدید و بازسازی ناوگان پیر می کند. این مقاله یک ساختار سلسله مراتبی تخصیص منابع را پیشنهاد می دهد که در آن بودجه فدرال از طریق دولت و در نهایت به سازمان های حمل و نقل محلی هدایت می شود. این چارچوب شامل ابعاد متعددی نظیر انتخاب گزینه های مختلف برنامه بهبود (بازسازی، بازسازی و جایگزینی) ناوگان حمل و نقل مخلوط در طول دوره برنامه ریزی طولانی مدت است. این مدل مدل بهینه سازی برای تخصیص سرمایه بین آژانس های حمل و نقل در ایالت را تأمین می کند. چهار زیر مدل توسعه یافته - دو مایل حداکثر مسافر مسافری، و دو نفر دیگر حداکثر کردن عمر باقیمانده در ناحیه کل ناوگان، همه با بودجه اختصاصی، ظرفیت و محدودیت های سیاسی و اهداف برنامه ریزی است. آنها در داده های واقعی از مجموعه ای از آژانس های حمل و نقل در سراسر ایالت تنسی استفاده می شود که حاوی ناوگان ناهمگون 254 اتوبوس در سطوح مختلف پیری است. نتایج نشان می دهد که با استفاده از چارچوب، به طور متوسط ​​40 درصد مسافت پیموده شده اضافی از طریق دوره برنامه ریزی با همان اندازه ناوگان تولید می شود، با حدود 30 درصد از ناوگان دریافت نوعی بهبود درمان در هر سال.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه سایر رشته های مهندسی مهندسی عمران و سازه
چکیده انگلیسی
Transit agencies require equitable and optimal allocation of funds among transit agencies for not just regular operations and maintenance, but also for asset management including purchase of new buses and rehabilitation of aging fleet. The paper proposes a hierarchical structure of resource allocation where federal funding is routed through the state, and ultimately to local transit agencies. The framework encompasses multiple dimensions such as selection of different improvement program options (rehabilitation, remanufacturing, and replacement) of a mixed transit fleet spread over a temporally continuous planning period. It leverages optimization models for capital allocation among transit agencies in the state. Four sub-models are developed-two maximizing passenger miles traveled, and the other two maximizing the total fleetwide remaining life, all under agency-specific budget, capacity and policy constraints, and planning objectives. They are applied on real-world data from set of transit agencies spread across the state of Tennessee, containing a heterogenous fleet of 254 total buses at various levels of aging. Results indicate that by application of the framework, an average 40 percent additional mileage is generated through the planning period with the same levels of fleet size, with nearly 30 percent of the fleet receiving some form of improvement treatment per year.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Transportation Research Part A: Policy and Practice - Volume 117, November 2018, Pages 103-116
نویسندگان
, , ,