کد مقاله | کد نشریه | سال انتشار | مقاله انگلیسی | نسخه تمام متن |
---|---|---|---|---|
997509 | 936489 | 2015 | 5 صفحه PDF | دانلود رایگان |
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Can interaction be the primary focus of in-group biases?
ترجمه فارسی عنوان
آیا تعامل می تواند تمرکز اصلی در تعصبات در گروه باشد؟
دانلود مقاله + سفارش ترجمه
دانلود مقاله ISI انگلیسی
رایگان برای ایرانیان
ترجمه چکیده
ما یک آزمایش برای تعیین اینکه آیا طرفدارگرایی گروهی منجر به (من) تمایل به سخاوت بیشتر نسبت به اعضای گروهی یا (2) میل به اجتناب از تعامل با اعضای خارج از گروه است. ما از یک بازی ساده ی اولتیماتوم استفاده می کنیم که در آن متغیر درمان ما انتخاب هزینه برای ارتباط با یک عضو در گروه است. نتایج ما نشان می دهد که افراد به جای رفتار با سخاوتمندانه در تعامل با اعضای گروه و یا خارج از گروه، ممکن است به سادگی تعامل با یک عضو در گروه را ترجیح دهند. به طور شگفت انگیز، این تبعیض منجر به ارائه بازی های بزرگتر از اولتیماتوم نمی شود، بلکه در پیش نویس هایی که میزان شادی ذهنی خود را با بازدهی خود گزارش می دهند.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی
اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی
اقتصاد، اقتصادسنجی و مالیه (عمومی)
چکیده انگلیسی
We present an experiment to determine whether in-group favoritism is driven by (i) a desire to be more generous to in-group members or (ii) a desire to eschew interacting with out-group members. We use a simple ultimatum game in which our treatment variable is the costly choice to interact with an in-group member. Our results suggest that rather than behaving more generously when interacting with in-group or out-group members, individuals may simply prefer interacting with an in-group member. Surprisingly, this discrimination does not result in larger ultimatum game offers, but in proposers reporting higher levels of subjective happiness with their payoffs.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Global Economics and Management Review - Volume 20, Issue 1, JanuaryâJune 2015, Pages 1-5
Journal: Global Economics and Management Review - Volume 20, Issue 1, JanuaryâJune 2015, Pages 1-5
نویسندگان
David B. Johnson, Robert J. Oxoby,