دانلود مقالات ISI درباره جمجمه بری، کرانیوتومی + ترجمه فارسی

جمجمه بری یا کرانیوتومی craniotomy عمل جراحی باز روی مغز است که در آن قسمتی از استخوان‏‎ ‎جمجمه جهت دسترسی به فضای داخل جمجمه (کرانیوم) برداشته می شود. در عمل کرانیوتومی بیهوشی معمولا بصورت عمومی صورت می گیرد اما در بعضی موارد از بیحسی موضعی نیز استفاده می شود. در کرانیوتومی ابتدا یک برش در پوست سر و سپس یک سوراخ در جمجمه ایجاد می‌شود. به بیانی دیگر کرانیوتومی مانند ورق زدن استخوان سر است زیرا در آن، قسمتی از استخوان جمجمه به طور موقت برداشته می‌شود. سوراخ و برش در منطقه‌ای از مغز که قرار است درمان شود، ایجاد می‌گردد. در طول عمل جراحی باز مغز، جراح امکان انجام هر کدام از موارد زیر را دارد: 1- برداشتن تومور 2- کلیپ کردن آنوریسم 3- تخلیه خون یا ترشحات مربوط به یک عفونت 4-حذف بافت غیر طبیعی مغز. هنگامی که جراحی کامل شد، استخوان برداشته شده معمولا در محل خود با صفحات، بخیه یا سیم نگهداری و محافظت می‌شود. سوراخ ایجاد شده ممکن است در بعضی موارد مانند تومورها، عفونت یا تورم مغز، باز باقی بماند. در صورت باز باقی ماندن جمجمه، جراحی کرانیکتومی نامیده می شود. عمل جراحی جمجمه بری یک به عنوان یک اقدام حیاتی در بیماران مبتلا به ضایعات مغزی یا آسیب مغزی پس از سانحه (TBI) محسوب می‌شود. همچنین می‌تواند به پزشکان اجازه کاشت محرک های عمیق مغزی در بیماران مبتلا به پارکینسون، صرع و تومورهای مخچه را بدهد. کرانیوتومی عملی متمایز از کرانیکتومی می باشد. در این عمل به بافت مغز اجازه داده می‌شود تا تورم آن از بین برود و فشار داخل جمجمه کاهش یابد. در این عمل از طریق جمجمه توسط یک مته استخوان جمجمه تا سخت شامه سوراخ می‌گردد. مراقبت‌های بعد از عمل: 1- استفاده کردن از کلاه‌های ایمنی محافظ جهت جلوگیری وارد آمدن ضربه به سر. 2- خودداری از چرخاندن بیش از حد سر. 3- در صورت داشتن مزه شور در دهان یا ترشح از محل عمل باید پزشک یا پرستار در جریان قرار گیرد. 4- خودداری از سرفه، عطسه و باد انداختن در بینی. زیرا باعث فشار آمدن به ناحیه عمل خواهد شد. 5- مصرف داروهای ضد تشنج قبل و بعد از عمل جراحی می‌تواند به جلوگیری از حملات صرع کمک نماید. 6- سر بیمار تا زمان کشیدن بخیه ها باید خشک باقی بماند. معمولاً افراد مورد کرانیوتومی به مدت هفت روز از داروها ضد تشنج استفاده می‌کنند؛ که به طور سنتی از داروی فنی توئین استفاده می‌شود اما در حال حاضر از داروی Levetiracetam رایج می‌باشد زیرا تداخل دارویی کمتری نسبت به فنی توئین دارد.