دانلود مقالات ISI درباره هیوریستیک + ترجمه فارسی

هیوریستیک، به روشهای حل مسئله، آموزش و اکتشاف مبتنی بر تجربه اشاره می کنند که منجر به راه حلی می‌شود که تضمینی نیست که مطلوب باشد. هیوریستیک از واژه ی یونانی هیوریسکین به معنی یافتن برگرفته شده است، توامندسازی انسانها برای این که خوشان چیزی را بیابند یا فراگیرند. در حالی که جستجوی تشدیدی غیرعملی است، رویکردهای هیوریستیکی برای سرعت بخشیدن به فرایند پیداکردن یک راه‌حل رضایت‌بخش از طریق میان‌برهای ذهنی استفاده می‌شوند که بار تشخیصی را برای یک تصمیم‌گیری تسهیل می‌نماید. مثالهای این رویکرد عبارتنداز استفاده از یک قانون اصلی، یک حدس آموزش‌داده‌شده، یک قضاوت حسی، کلیشه، یا عقل سلیم. به عبارت دقیق‌تر، هیوریستیک یک استراتژی است که از اطلاعات در دسترس، اگرچه خیلی قابل استفاده نیستند، برای کنترل حل مسئله در انسانها و ماشینها استفاده می‌کند. یک هیوریستیک می‌تواند حسابی سرانگشتی باشد که برای هدایت یک دسته از اقدامات به کار می‌رود. برای مثال، یک روش مشهور برای انتخاب طالبی رسیده عبارتست از فشار دادن محل اتصال به ریشه از یک طالبی نامزد انتخاب و سپس بو کردن آن محل. اگر بوی آن محل مانند بوی داخل طالبی باشد آن طالبی به احتمال زیاد رسیده است. این قاعده سرانگشتی نه تضمین می‌کند که تنها طالبی‌های رسیده به عنوان نامزد انتخاب شوند و نه تضمین می‌کند که طالبی‌های رسیده آزمایش شده، رسیده تشخیص داده شوند اما به هر حال این روش، اثربخش‌ترین روش شناخته شده است. خاصیت هیوریستیک‌های خوب این است که ابزار ساده‌ای برای تشخیص خط‌مشی‌های بهتر ارائه دهند و در حالی که به صورت شرطی لازم، تشخیص خط‌مشی‌های اثربخش را تضمین نمی‌کنند اما اغلب به صورت شرط کافی این تضمین را فراهم ‌آورند. بیشتر مسائل پیچیده نیازمند ارزیابی تعداد انبوهی از حالت‌های ممکن برای تعیین یک جواب دقیق می‌باشند. زمان لازم برای یافتن یک جواب دقیق اغلب بیشتر از یک طول عمر است. هیوریستیک‌ها با استفاده از روش‌های نیازمند ارزیابی‌های کمتر و ارائه جوابهایی در محدودیت‌های زمانی قابل قبول دارای نقشی اثربخش در حل چنین مسائل خواهند بود.