دانلود مقالات ISI درباره پیروات + ترجمه فارسی

پیروات فرم آنیونی ارگانیک اسید سه کربنه پیرویک اسید است. پیروات یک واسطه کلیدی در مسیرهای گلیکولیتیک و پیروات دهیدروژناز است که منجر به تولید انرژی بیولوژیک می شود. پیروات اگرچه در ارگانیسم های زنده به مقدار زیاد یافت می‌شود، اما یک ماده مغذی ضروری نیست چون بدن قادر به سنتز آن می باشد. پیروات از طریق رژیم غذایی هم تامین می‌شود. میزان متوسط دریافت روزانه این ماده بین 100 میلی‌گرم و 1 تا 2 گرم متغیر است. برخی میوه‌ها و سبزیجات غنی از پیروات هستند. برای مثال یک سیب قرمز متوسط، حاوی تقریبا 450 میلی‌گرم پیروات است. آبجو تیره و شراب قرمز نیز منابع غنی پیروات هستند. پیروات دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده و بدن را در برابر رادیکال های آزاد حفظ می کند و نیز موجب افزایش تولید انرژی در عضلات و کاهش میزان چربی ذخیره شده در بدن می شود به همین دلیل به صورت خوراکی برای کمک به در درمان کانسرها و به عنوان داروی کاهنده وزن کاربرد دارد. اثر دیگر پیروات، تحریک ساخت کلاژن و افزایش فعالیت فیبروبلاستها است. فارماکوکینتینک: پیروات بعد از جذب از مجرای گوارش، از طریق گردش پورت به کبد منتقل مشده و توسط مسیرهای مختلفی پیروات بعد از جذب از مجرای گوارش، از طریق گردش پورت به کبد منتقل مشده و توسط مسیرهای مختلفی متابولیزه می‌شود. پیروات ممکن است به استیل کوآنزیم A تبدیل شود که می‌تواند وارد چرخه‌ تری کربوکسیلیک اسید یا کربس kerbs به منظور تولید هوازی ATP شود. انرژی همچنین می‌تواند به طور غیرهوازی از احیاء پیروات به لاکتات به دست آ‌ید. پیروات به واسطه یک واکنش آمینوترانسفراز، می‌تواند به L- آلانین تبدیل شود و از طریق تبدیل به اگزالواستات توسط پیروات کربوکسیلاز، می‌تواند پیش‌ساز سنتز گلوکز و گلیکوژن از طریق پروسه‌ای به نام گلوکونئوژنز شود. پیروات متابولیزه نشده در کبد می‌تواند از طریق گردش سیستمیک به بافت‌های دیگر بدن منتقل شده و تحت پروسه‌های متابولیک مشابه قرار گیرد.