دانلود مقالات ISI درباره دیدگاه مبتنی بر منابع + ترجمه فارسی

دیدگاه مبتنی بر منابع (ظرفیت‌ها) رویکردی برای کسب برتری رقابتی پایدار است که در دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ میلادی شکل گرفت. در این رویکرد، منابع و ظرفیت‌های داخلی نقش عمده‌ای در کارایی سازمان ایفا می‌کنند. سازمان‌ها باید برتری رقابتی را در درون خود جست‌وجو کنند و نه در محیط رقابتی. برای بهره‌برداری از فرصت‌های جدید، بسیار به‌ صرفه‌تر است که شرکت‌ها به‌جای تلاش در جذب (نیروها با) مهارت‌های جدید، به درون سازمان و به روش‌های جدید بهره‌برداری از منابع و ظرفیت‌های داخلی روی بیاورند. در تعریف، دیدگاه مبتنی بر منابع نگرشی است که منابع (ظرفیت‌ها) را مهم‌ترین عامل برتری بنگاه‌های اقتصادی می‌داند. منابع در صورتی که دارای ویژگی‌های VRIO باشند می‌توانند برای بنگاه اقتصادی، برتری رقابتی فراهم و آن را تثبیت کنند. منابع: منابع شرکت می‌تواند شامل تمام دارایی‌ها، قابلیت‌ها، فرایندهای سازمانی، ویژگی‌ها، اطلاعات و دانش شرکت باشد. منابع محدود می‌توانند به‌عنوان ورودی‌هایی در نظر گرفته شوند که انجام فعالیت‌های سازمان را برای آن تسهیل می‌کنند. تمامی منابع سازمان ممکن است ارتباطات استراتژیک نداشته باشند. تنها منابع معینی قادر به ورود به یک استراتژی ایجاد ارزش هستند که سازمان را در موقعیتی از مزیت رقابتی قرار می‌دهند. منابع سازمان باید دارای چهار ویژگی باشند تا بتوانند مزیت رقابتی را به‌وجود آورند. این مزیت‌ها، ویژگی‌های VRIN را تشکیل می‌دهند ویژگی‌های VRIN: ویژگی‌های مهم یک منبع از لحاظ اهمیت استراتژیک به‌صورت زیر است: 1- ارزشمند بودن: زمانی‌که منابع قادر به ایجاد ارزش در شرکت ‌باشند، می‌توانند منبع منافع رقابتی باشند. 2- کمیاب بودن: منابع باید یک استراتژی منحصر به فرد را برای ارائه یک مزیت رقابتی در شرکت در مقایسه با شرکت‌های رقیب عرضه کنند. موردی را در نظر بگیرید که یک منبع ارزشمند است اما در شرکت‌های رقیب وجود دارد، چنین منبعی از لحاظ ارائه مزیت رقابتی، کمیاب نیست. 3- بی‌مانند: در صورتی‌که شرکت‌های رقیب قادر به دستیابی به منابع نباشند، آن منابع می‌توانند جزء منابع مزیت رقابتی پایدار باشند. موردی را در نظر بگیرید که یک منبع ارزشمند و کمیاب است، اما سازمان‌های رقیب می‌توانند به‌آسانی آنها را کپی کنند؛ چنین منابعی نیز نمی‌توانند مزیت رقابتی باشند. 4- غیرقابل جایگزینی: منابع نباید قابل جایگزین با سایر منابع با ارزش استراتژیک معادل باشند. در صورتی‌که دو منبع بتوانند به‌طور جداگانه برای پیاده‌سازی یک استراتژی مورد استفاده قرار گیرند، به لحاظ استراتژیک معادل هستند. چنین منابعی قابل جایگزینی هستند و بنابراین جزء منابع مزیت رقابتی پایدار نیستند.