دانلود مقالات ISI درباره کهیر + ترجمه فارسی

کهیر urticarial واکنش گسترده مویرگهای خونی است که به شکل افزایش نفوذپذیری جدار مویرگ ها و خروج مایع از آنها و در نتیجه برجسته و قرمز شدن و خارش ناگهانی پوست به همراه احساس داغی متظاهر می شود. کهیر میتواند در اثر یک ماده آلرژن(حساسیت زا) که به شکل خوراکی( غذا یا داروی خاص)، تزریقی، تماسی و یا تنفسی وارد بدن شده است، ایجاد شود. گاهی کهیر در همراهی با بیماریهای خاصی مانند بیماریهای ویروسی مثل سرماخوردگی، آبله مرغان، هپاتیت و. . . ، به ندرت در زمینه یک بیماری روماتیسمی، بعضی بدخیمی ها و یا داروهایی که برای درمان آنها استفاده می شوند ایجاد می شود. تراوش مایع پلاسمای خون از درون رگ ها به فضای میان بافتی در پوست باعث کهیر زدن می‌شود. یک عامل شیمیایی که هیستامین نامیده می شود از یاخته های ویژه‌ای در پوست بنام ماست سل‌ها که در پیرامون رگ ها قرار دارند ترشح می شود و باعث گشاد شدن رگ ها و باز شدن فضاهای میان یاخته‌ای در آن‌ها و به دنبال آن خروج مایع از درون رگ ها می شود. موادی از قبیل آجیل، شکلات، ماهی، گوجه فرنگی، تخم مرغ، توت فرنگی، شیر و افزودنی‌های غذایی و میوه‌های تازه به‌ویژه مرکبات و داروهایی از قبیل پادزیست‌ها (آنتی‌بیوتیک‌ها) مانند پنی‌سیلین، مسکن‌ها مثل آسپیرین، کدئین، ایندومتاسین، خواب‌آورها، ویتامین‌ها و تقریباً هر نوع دارویی می‌تواند ایجاد کهیر کند. مصرف مداوم آسپیرین می‌تواند ایجاد کهیر مزمن بکند. کهیر به دو نوع حاد و مزمن طبقه بندی می شود: 1- کهیر حاد: کهیرهایی که کمتر از 6 هفته از ایجاد آنها می گذرد، تحت عنوان «کهیر حاد» طبقه بندی می شوند. در این نوع کهیر علت معمولاً تشخیص داده می شود. شایع ترین علل کهیر حاد غذاها، داروها و عفونت ها هستند. نیش حشرات نیز می تواند سبب بروز کهیر شود. 2- کهیر مزمن: کهیرهایی که بیش از 6 هفته از بروز آنها می گذرد، «کهیر مزمن» نامیده می شوند. تعیین علت این نوع کهیر، اغلب بسیار مشکل است و در تعداد کمی از بیماران می توان علت را تشخیص داد. پزشک برای تعیین علت کهیر، باید سؤالات زیادی از بیمار بپرسد و معاینات متعددی را انجام دهد، ولی با وجود بررسی های زیاد در بیش از دو سوم این بیماران نمی توان علت کهیر را پیدا کرد. درمان: بهترین درمان کهیر شناسایی عامل مسوول و اجتناب از تماس مجدد با آن است. تغییر محل زندگی برای یک تا ۲ هفته گاهی باعث بهبود کهیر می‌شود. افرادی که مبتلا به کهیر هستند بایستی مواردی را رعایت کنند، مثلاً حذف برخی از مواد غذایی مثل آجیل، موز، توت فرنگی، پیاز، گوجه فرنگی، بادمجان، تخم مرغ، مرکبات، شیر، ماهی، پنیر، ادویه، مواد رنگی (نوشابه ژله آدامس بستنی)، غذاهای حاوی مواد محافظ (کنسرو، سوسیس و کالباس، مربا، ترشی، مایونز) قطع مصرف داروهایی که لزومی به مصرف آن نیست مانند مسکن‌ها، ویتامین‌ها و ملین‌ها نیز در درمان آن مؤثر است. خنک کردن پوست معمولاً باعث تخفیف و گرما باعث بدتر شدن خارش می‌شود لذا از گرمای زیاد و حمام داغ پرهیز شود. داروهای موضعی مثل کرم‌ها و لوسیون‌ها تأثیری در درمان کهیر ندارند؛ معمولاً برای کنترل کهیر داروهای آنتی‌هیستامین و کورتون خوراکی یا تزریقی تجویز می‌شود. آنتی هیستامینها ممکن است خواب‌آور باشند. همچنین در صورت بروز مشکل تنفسی سریعاً به پزشک مراجعه شود.