Comparative study of actuation systems for portable upper limb exoskeletons

در طول دو دهه گذشته، انواع مختلفی از انسکولون های اندام فوقانی ایجاد شده است. از اینها، اکثریت سیستم های مبتنی بر پلت فرم هستند که ممکن است دلیل عدم پذیرش کامل برای توانبخشی پس از سکته باشد. علیرغم مزایای بالقوه موجودات اسکلتبول مبتنی بر پلتفورم به عنوان ناهموار و قابل اعتماد، بیماران سکته مغزی ترجیح می دهند دستگاهی قابل حمل و کاربر پسند داشته باشند که بتوانند به خانه بروند. با این حال، انواع محرک و مکانیسم حرکتی که در اکسیکلنت استفاده می شوند، عوامل مهار کننده ای هستند که اکوسیکلت های قابل حمل در اکثر موارد برای استفاده از بیمار وجود ندارد. این مقاله تجزیه و تحلیل کمی از سیستم های راه اندازی موجود برای توسعه انعطاف پذیر بازوهای قابل حمل با مشخصات خود را ارائه می دهد. در نهایت، از این تحقیق نتیجه گرفته شده است که اکواسکلکتونهای مستقل بر پایه ای که می توانند تمام اشکال توانبخشی را فراهم آورند، وجود نداشته است، بنابراین یک راه حل عمومی به عنوان استراتژی توانبخشی برای به دست آوردن بهترین شکل از بازوهای انعطاف پذیر قابل انتقال است.