Are prostaglandins or calcium channel blockers efficient for free flap salvage? A review of the literature

نرخ شکست فلپ آزاد کمتر از 5٪ است. مکانیزم های مسئول پسوریابی ایسکمی ثانویه بیشتر عروقی هستند. عوارض اصلی بعد از عمل، منجر به نارسایی فلپ، ترومبوز می شود. گزارش شده است که استراتژی های مختلفی برای بهبود قابلیت اطمینان فلپ ها و کاهش خطر نروزی جزئی یا کل وجود دارد: بنابراین، عوامل دارویی برای کاهش خطر ترومبوز میکروارگالی مورد مطالعه قرار گرفته اند. هدف از این بررسی، بررسی تأثیر مسدود کننده های کانال کلسیم و پروستاگلاندین ها بر بقای فلپ آزاد پوست بود. یک بررسی سیستماتیک از ادبیات به منظور شناسایی مقالاتی که در مورد اثربخشی مسدود کننده های کانال کلسیم و پروستاگلاندین ها بر روی بقای فلپ آزاد انجام شد، انجام شد. پس از خواندن متن کامل، یازده مقاله در نهایت گنجانده شد. هشت مقاله مورد بررسی نقش پروستاگلاندین ها در انتقال بافت آزاد، دو مورد در افراد موش صحرایی، یکی در خرگوش و پنج نفر در انسان است. دو مقاله مورد بررسی تاثیر بلوک های کانال کلسیم در فلپ های آزاد، یکی در موارد موش صحرایی، یکی در خرگوش. در یک مقاله در گروه های مختلف، اثر بلوک کننده های کانال کلسیم و پروستاگلاندین ها بر روی فلپ های آزاد در خرگوش مورد بررسی قرار گرفت. ادبیات مربوط به اثربخشی انسداد کانال های کلسیم و پروستاگلاندین ها به فلپ آزاد کننده نابالغ ضعیف است و اساسا بر اساس مدل های حیوانی است. با این وجود مطالعات انجام شده در پروستاگلاندین ها، کارایی کمی این مولکول ها را برای تخلیه فلپ آزاد نشان دادند. نتایج برای بلاک کننده های کانال کلسیم کمتر قابل اعتماد هستند و وابسته به مولکول مورد استفاده هستند. در نتیجه، کمبود شواهدی برای استفاده از آنها در عمل بالینی وجود دارد.