کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
10453059 919456 2013 16 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
I see what you're saying: Voice signals influence children's judgments of direct and averted gaze
ترجمه فارسی عنوان
من می بینم که شما چه می گوئید: سیگنال های صوتی روی قضاوت های کودکانه از نگاه مستقیم و محروم تاثیر می گذارند
کلمات کلیدی
خیره شدن، ارتباط چشمی، صدای مخروطی از چشم، فرزندان، متقابل
ترجمه چکیده
بزرگسالان از چشمان و سیگنال های صوتی به عنوان نشانه ای به حالت های ذهنی و عاطفی دیگران استفاده می کنند. ما تأثیر نشانه های صوتی در قضاوت کودکان از نگاه را بررسی کردیم. در آزمایش 1، 6 ساله، 8 ساله و بزرگسالان عکسی از چهره هایی که مرکز مرکز لنز دوربین و مجموعه ای از موقعیت ها به سمت چپ و راست قرار گرفته بودند را مشاهده کردند و به این نتیجه رسیدند که آیا نگاه مستقیم یا جلوگیری از گزینش بود یا نه. در هر محاکمه، شرکت کنندگان صدای رد تماس صوتی شرکت کننده را شنیدند (مثلا "من شما را ببینم")، یک نشانه صدای شیئی (به عنوان مثال، من آن را می بینم) یا صدای دیگری ندارم. در 6 سالگی، طیف وسیعی از مسیرهای دید که منجر به درک تماس با چشم (مخروطی از دید) شد برای آزمایشات با نشانه های صدای شیطانی محدودتر از برای آزمایش با نشانه های صدای سخنرانی مشارکت کننده و یا بدون صدای. این اثر در سالمندان 8 ساله و بزرگسالان وجود نداشت و هر دوی آنها دچار زلزله کنترلی بیش از 6 ساله بودند. در آزمایشی 2، ما بررسی کردیم که آیا نشانه های صوتی بر اساس قضاوت های بزرگسالان از دیدگاه تاثیر می گذارد، زمانی که وظیفه با محدود کردن طول مدت مواجهه با چهره، مشکل تر شد. مخروطی دید بزرگسالان بیشتر از آزمایش 1 بود و اثر نشانه های صوتی شبیه آنچه که در 6 سالگی در آزمایش 1 دیده می شود، با هم، نتایج نشان می دهد که نشانه های صوتی مبتنی بر شی اشاره می تواند عرض را کاهش دهد مخروطی از چشم، اجازه می دهد تصمیم گیری های بزرگسالانه تر از نگاه در بچه های جوان، و این نشانه های صوتی ممکن است به خصوص هنگامی که مخروط چشم به دلیل عدم بلوغ (آزمایش 1) و یا قرار گرفتن در معرض محدود (آزمایش 2)، به خصوص موثر است.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی روانشناسی روانشناسی رشد و آموزشی
چکیده انگلیسی
Adults use gaze and voice signals as cues to the mental and emotional states of others. We examined the influence of voice cues on children's judgments of gaze. In Experiment 1, 6-year-olds, 8-year-olds, and adults viewed photographs of faces fixating the center of the camera lens and a series of positions to the left and right and judged whether gaze was direct or averted. On each trial, participants heard the participant-directed voice cue (e.g., “I see you”), an object-directed voice cue (e.g., “I see that”), or no voice. In 6-year-olds, the range of directions of gaze leading to the perception of eye contact (the cone of gaze) was narrower for trials with object-directed voice cues than for trials with participant-directed voice cues or no voice. This effect was absent in 8-year-olds and adults, both of whom had a narrower cone of gaze than 6-year-olds. In Experiment 2, we investigated whether voice cues would influence adults' judgments of gaze when the task was made more difficult by limiting the duration of exposure to the face. Adults' cone of gaze was wider than in Experiment 1, and the effect of voice cues was similar to that observed in 6-year-olds in Experiment 1. Together, the results indicate that object-directed voice cues can decrease the width of the cone of gaze, allowing more adult-like judgments of gaze in young children, and that voice cues may be especially effective when the cone of gaze is wider because of immaturity (Experiment 1) or limited exposure (Experiment 2).
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Experimental Child Psychology - Volume 116, Issue 3, November 2013, Pages 609-624
نویسندگان
, ,