Scrutinizing visual images: The role of gaze in mental imagery and memory

با استفاده از یک چشم انداز از راه دور مادون قرمز در طول تصور و تصور از اشکال هندسی و ارقام حیوانات، غزه تحت نظارت قرار گرفت. با توجه به این ایده که تماشای مکان هایی را که ویژگی های محتوای با محتوای بالا را برجسته می کنند، اولویت بندی می کند، ما فرض کردیم که تأیید چشم باید بر مناطق متمرکز باشد که دارای یک یا چند ویژگی محلی باشند که برای تشخیص ابعاد مربوطه باشد. مهمتر از همه، ما پیش بینی کردیم که وقتی ناظران روی یک صفحه خالی نگاه می کردند و همزمان یک تصویر بصری دقیق از آنچه که قبلا دیده بودند ساخته شده بود، چشم آنها احتمالا در داخل مناطق متناظر با موقعیت های اصلی ویژگی های برجسته یا قطعات است. تجزیه و تحلیل های همبستگی روابط مثبت بین زمان خلوت دید در نقاط دیدنی در طول ادراک و کسانی که در طول نگاهی به کارهای تولید تصاویر دیدند، روابط مثبت داشت. افزون بر این، بیشترین مصدومیت یک چشم انداز ناظر، دقیق تر، حافظه ناظر، در آزمون جداگانه ای از ابعاد یا ابعادی بود که اشکال درک شده بود. در یک آزمایش دیگر، ناظران یک سری تصاویر از حیوانات را مشاهده کردند و خواستار حفظ آنها شدند. بعدا آنها را در یک مراحل یادآوری خواسته شد تا به یک سؤال درباره مالکیت یکی از فرمهای کد شده جواب دهند. متوجه شدیم که هنگام بازیابی حافظه بلند مدت یک عکس قبلا مشاهده شده، نگاهی به محل مورد بررسی شده توسط این سوال بازگشت. در یک شرایط آزمایشی دیگر، ناظران خواسته شدند تا زمانی که تفکر درباره پاسخ را در نظر بگیرند، فیشینگ را دور از محل اصلی شکل قرار می دهند تا دخالت در روند تصدیق نگاه کردن؛ چنین دستکاری باعث هزینه قابل اندازه گیری در کیفیت حافظه شد. ما نتیجه می گیریم که نسل تصاویر ذهنی بر فرآیند اعمال زلزله متکی است که می تواند برای حافظه بصری سودمند باشد.