Face perception is category-specific: Evidence from normal body perception in acquired prosopagnosia

آیا سیستم بصری انسان شامل مکانیسم های ادراکی است که برای دسته های خاصی از قبیل چهره ها خاص هستند؟ این سوال در قلب یک بحث طولانی مدت در درک چهره قرار دارد. فرضیه چهره مطرح می شود که ادراک چهره مبتنی بر مکانیسم های اختصاص یافته به چهره است، در حالی که فرضیه های تخصصی پیشنهاد می دهد که چهره ها با مکانیزم های عمومی بیشتری پردازش می شوند که بر روی اشیایی که تجربه کرده ایم، کار می کنند. مطالعات قبلی که این سوالی را با استفاده از پروستاتوپانوسومی به دست آورده اند، غیرقابل قبول است، زیرا دسته های غیر چهره (مثلا خودرو) به صورت مواجهه با چهره با قرار گرفتن در معرض دید و تجسم ادراکی به کار رفته اند. در اینجا ما درک شده از چهره ها و بدن ها را در چهار روانپزشکی به دست می آوریم. به طور بحرانی، ما از وظایف چهره و بدن استفاده می کنیم که اثرات معکوس را در کنترل ها ایجاد می کنند، که نشان می دهد که وظایف ما به مکانیزم ادراکی خاصی جهت جهت گیری برای چهره ها و بدن ها به اندازه مشابه می پردازد. سه پروتئین شناسی قادر بودند بدن را به طور طبیعی با وجود اختلال در ادراک چهره، تمایز قائل شوند. علاوه بر این، آنها جلوه های نورانی طبیعی را برای بدن نشان دادند، که نشان می داد ادراک بدن آنها با همان مکانیزم هایی که توسط کنترل استفاده می شد، انجام می شد. یافته های ما نشان می دهد که سیستم بصری انسان شامل پروسه های تخصصی برای چهره است.