Altered attention for stimuli on the hands

توجه در فضای نزدیک دست با اولویت های منحصر به فرد و مرتبط با فعالیت عمل می کند. در اینجا، ما بررسی کردیم که چگونه توجه به اشیاء را در خود دست می دهد. ما دو فرضیه را بررسی کردیم. در ابتدا توجه ممکن است محرک هایی را بر روی دستها مانند انگشتان دست در دست داشته باشد، مثل اینکه سطح دست، پروگزیمال فضای نزدیک دست است. متناوبا، ما پیشنهاد کردیم که سطح دست ممکن است از نظر فضای اطراف متمایز باشد. به طور خاص، ما پیش بینی کردیم که توجه به سمت دست ها باید کند باشد تا بتواند به فضای نزدیک دست برسد، جایی که اهداف اقدامات معمولا قرار می گیرند. در چهار آزمایش، ما تماشای تاخیر در توجه به دست ها را در مقایسه با توجه به نزدیک یا دور دست ها مشاهده کردیم. جهت گیری های مشابه تاخیری نیز برای ابزارهای متصل به بدن در مقایسه با ابزارهای جدا شده از بدن یافت شده است. این نتایج از فرضیه دوم ما حمایت می کند: توجه بر روی سطوح عملکردی دست عمل می کند. ما پیشنهاد می کنیم که این اثر در اجرای عملیات دستی نقش مهمی ایفا می کند.