The pre-industrial energy crisis and resource scarcity as a source of transition

"قحطی چوب" تاریخی بریتانیا در قرن هجدهم با توجه به نگرانی های معاصر در مورد گذار در استفاده از انرژی دوباره مورد بررسی قرار می گیرد. جایگزین های انتقال ناشی از کمبود و فرصت با توجه به اقتصاد تولید سوخت پایدار سوخت برای کاربردهای صنعتی در نظر گرفته می شود. در این مقاله دریافت می شود که تولید چوب، استفاده اقتصادی پایدار از زمین است و بنابراین مشاهدات کمبود چوب ممکن است ادعا شده توسط منافعی است که به نفع استفاده از زغال سنگ یا نتیجه از ترک چوب کشت سوخت به نفع استفاده از زغال سنگ است. پایداری درازمدت منابع داخلی انگلستان برای چوب چوب صنعتی چوب نشان می دهد مشکل ساز است. عواقب دیدگاه های جایگزین "قحطی جنگل" برای سیاست های معاصر که در تلاش برای ترویج گذار به مصرف کم انرژی و پایدار هستند مورد بررسی قرار می گیرد. به طور خاص، اگر این حالات اکو گذشته باشد، فرصت به جای بحران، ممکن است قوی تر از تغییر باشد.